De laatste blog kwam online op 26 februari j.l. In de een na laatste alinea van die blog schreef ik: Een project als dit is nooit helemaal af. Voorlopig is dit de laatste blog. Wel ben ik inmiddels op het spoor gezet van nieuwe informatie. In 1978 geven Tera en Pico een interview over hun herinneringen aan Max Weber. Die “Weber tapes” heb ik nu onlangs weten te lokaliseren. Ik heb ze nog niet beluisterd, maar het zou zo maar weer een nieuwe blog kunnen opleveren. ….
De “Weber-tapes” liggen in het archief van de Universiteit van Amsterdam, het IWO. Via Erik Zevenhuizen, tijdelijk daar aangesteld om een deel van het archief van de Artis bibliotheek verder in kaart te brengen, kon ik een afspraak maken om de tapes te beluisteren
Een gigantische fabriekshal, of iets dat daar erg op lijkt. Grote archiefkasten, boordevol mappen, boeken, archiefdozen. Helemaal achteraan een kleine tafel met twee stoelen en een kar met geluidsapparatuur uit de jaren 80. Daarop 3 bandrecordertapes en 5 kleine cassettebandjes (DAT). Op de bandjes zijn opnamen te horen van interviews met mensen die Weber hebben gekend. Een bandje met de zoon van de tuinman op Eerbeek. Een bandje met iemand die bij Anna Weber was afgestudeerd en een bandje van een uur met een interview met Pico en Tera. Daar aan dat tafeltje heb ik een uur ademloos geluisterd. Hun stemmen, hun onderlinge grapjes, een bezorgde Pico: “Pas op Tera, straks valt dat briefje uit het boek”. De klok op de achtergrond die half één slaat: Tera: “dan moet ik maar eens naar de keuken, anders hebben we geen lunch”.“Moet ik helpen Tera?” vraagt Pico behulpzaam.
In het gastenboek van de Wael staat op 5 mei 1978: Heel hartelijk dank voor de gastvrije ontvangst en de enthousiaste gesprekken over Max Weber en Anna Weber-van Bosse. Ondertekend door Florence Pieters en Jaap de Visser. Florence was destijds conservator van de Artisbibliotheek. Jaap heeft het interview gebruikt voor zijn doctoraalscriptie over de ideeën van Max Weber. In het mailcontact dat ik met Florence had schreef ze: Overigens herinner ik me ook heel goed dat “Tera” en “Pico” (zo noemden we ze niet hoor) pas goed loskwamen nadat Jaap de Visser de band (op hun dringende verzoek) had uitgezet! Hun dagelijkse bezigheden waren indertijd als volgt verdeeld, vertelden ze: de ochtend voor de tuin, de middag voor het huishouden, en de avond voor de wetenschap. Ik vond dat prachtig en dat heb ik daarom onthouden – ook al is het bijna 50 jaar geleden.
Inmiddels heb ik een verzoek tot digitaliseren van de band ingediend. Daar is welwillend op gereageerd. Waarschijnlijk komt dit interview daarom binnenkort hier online beschikbaar. Dan zal ik ook verder ingaan op de inhoud van de tapes. .
Op de website gebeurden ook leuke dingen. Ik kreeg een bericht van Peter Schuman die werkt aan het tweede deel van zijn biografie over Piet Meertens. Peter Schuman schrijft mij o.a. : Piet en Tera (en Pico) kenden elkaar uit Amsterdam, al van vóór de oorlog. Talloos zijn de bezoeken geweest die Piet aan de Parnassusweg bracht, ook voor kerstdiners en zo.
Ergens in ‘mijn’ deel 1 staat een mooie beschrijving van een fietstocht, die Meertens en Tera naar de kapel van Hoogelande brengen, bij het vallen van de avond, als Meertens in Zeeland op vakantie is. Piet is ook bij hun huwelijksvoltrekking geweest. In ‘mijn’ deel 2 komen Tera en Pico ook heel erg vaak voor, als Meertens in Middelburg op bezoek is. Talloos zijn de etentjes in Domburg, meestal met mevrouw Ghijsen, M.P. de Bruin en Gré en Chris en Willy (later: Jo) van Schagen erbij. Dat werpt ook weer een nieuw licht op de literaire en wetenschappelijke club die Pico en Tera in Domburg om zich heen verzamelen. De biografie van Meertens is te vinden in de boekhandel of bij de uitgever.
Ook Han van Gorsel mailde mij: Ik kwam vanmiddag toevallig uw website over mollusken-specialist Dr. Tera van Benthem Jutting tegen. Wat een indrukwekkend overzicht van haar leven en werk! Ik heb nog niet alles bekeken maar zal dat spoedig doen. Jammer dat ik dit niet eerder heb gezien, ik heb n.l. een (nogal kort) hoofdstuk aan haar gewijd in mijn boek ‘Pioneers and Milestones of Indonesian Geology’ (Bandung, 2022). Met uw online informatie en foto’s had ik daar wel iets meer van kunnen maken,
Han is een Nederlandse geoloog. Hij woont in de USA en heeft gewerkt bij Esso/Exxon o.a. in Indonesië. Hij heeft sinds 2009 vier imposante boeken geschreven over de geologie van Indonesië. In het derde deel daarvan wijdt hij dus een stukje aan Tera. Bij een herziene uitgave zal hij waarschijnlijk wat meer van Tera’s leven en werk maken mede door deze website. De boeken van Han zijn te vinden op zijn website.
Zo is het dus duidelijk dat een project als dit nooit helemaal af is. Binnenkort hopelijk meer over de “Weber-tapes”.