In de vorige blog kwamen we Non Scheffer tegen, een vriendin van Tera uit haar studententijd. Tera’s eerste vriendinnetje is Corrie Prince. Corrie is op 17 mei 1899 geboren in Hoorn als dochter van een huisarts. Haar ouders komen beiden uit Amsterdam. Begin 1900 strijken ze neer aan de St. Annastraat in Nijmegen waar ze een huisartsenpraktijk starten. Ook Tera woont aan de St. Annastraat en de meisjes gaan naar dezelfde lagere school. Corrie heeft een jonger broertje, Felix. Als Tera in 1911 met haar familie naar Haarlem verhuist houden de meisjes contact.
Op 23 mei 1922 staat er in Tera’s dagboek: Briefje van Corrie om haar verloving aan te kondigen.
Maar voordat ze kan afreizen naar Nijmegen om te gaan feliciteren gebeurt er van alles in Amsterdam. Weber geeft zijn laatste officiële college en gaat met emeritaat. Thijsse krijgt een eredoctoraat uitgereikt en: Hij was bij de lunch en werd natuurlijk zeer gelukgewenst, hij straalde!!! Haalde allerlei nonsens op uit z’n biologische jeugd. Ontzettend mee plezier gehad.
Bovendien laat Weber het Zoölogisch Museum niet geheel onbeheerd achter. Hij denkt goed na over zijn opvolging en komt Tera op 8 juni halen om samen het een en ander te bespreken. Namelijk: 1. Of ik wil blijven in de nieuwe cursus. 2. Dat juffr. de R. weg gaat, en er een nieuwe assistent zal moeten komen en wie? Weber praat van Engel. Ikke vind ’t best. Zouden na de koffie met Beaufort overleggen, want… Baasje is voorgesteld als opvolger!!! Hoera! (…) En niet zo’n beetje!!! Baasje dacht ook gunstig over Engel en ik ga telegraferen of hij vrijdag komen kan. Ik kom nu voortaan 3 X in de week en krijg dan ook meer centjes.
Op 11 juni gaan ze met een hele groep via Apeldoorn en ’t Loo richting Eerbeek. Eerst een vergadering van de Dierkundige Vereniging. Redeke toont daar proefdrukken van de “Zuiderzee monografieën”. Tera vermeldt ook nog terloops: Pico van der Feen in de trein.
Pas op 12 juni ziet Tera kans om van Eerbeek naar Nijmegen te reizen om Corrie te feliciteren en alle plannen voor de bruiloft aan te horen.
De bruidegom is Willem (Wim) van Voorst Vader. Willem is ingenieur. Zijn vader heeft in 1906 landgoed “De Bockhorst” gekocht in Spankeren vlak bij Eerbeek. Het landgoed wordt gebruikt als vakantie- en zomerhuis van de familie.
Op 6 september tekenen Corrie en Wim aan en wordt er gefuifd in Nijmegen en op de Bockhorst.
Daarna wordt de bruiloft groots gevierd. Maar liefst 6 dagen van allerlei festiviteiten:20 sept: Naar Nijmegen voor de voorbereiding van de bruiloft
23 sept: Receptie, Cor snoezig, ’s avonds diner erg feestelijk, veel gedanst en gelachen.
Op de foto het bruidspaar met rechts van de bruidegom Tera
24 sept: (…) Lunch in Berg en Dal. Echt genoeglijk, na tafel krijgertje gedaan in de tuin. Lange jongens bokspringen.
26 sept : Mooi weer op de trouwdag, mooie stoet van 5 auto’s stadhuis, kerk. Ds. Haga spreekt heel aardig, dejeuner aan huis, zit naast Nico die aldoor malle dingen vertelt.
Na haar huwelijk woont Corrie eerst in Rotterdam waar haar man directeur is van een gereedschapsfabriek en later in Dordrecht. In de zomers verblijven ze regelmatig op het landgoed Bockhorst. In 1924 wordt hun dochter Fenna geboren en ruim een jaar later hun zoon Jan. In 1929 krijgen ze nog een dochter Didi. Tera houdt regelmatig contact.
Zoals in de zomer van 1925 : ikke ben voor een weekje geïnviteerd op de Bockhorst (zie foto) bij Corrie. Felix en Coos logeren er ook. Verder komen er telkens gasten aanwaaien (dagjesmensen). We luieren erg, fietsen, tennissen en zwemmen, handwerken en lezen, zodat het echte vakantiestemming is. Kleine Fenna is een vrolijk diertje en de trots van de familie.
Ook in Rotterdam komt ze graag. In 1926 gaat Tera bij Corrie in Rotterdam op bezoek, als ze terugkomt uit Engeland, en aankomt in Hoek van Holland: Voor 9 uur was ik al bij Corrie, waar ik eerst enige koppen thee dronk en toen de kinderen mee hielp baden. Daarna naar de Diergaarde. Er was een mooie kiwi, die de oppasser uit zijn nachthok opscharrelde. Verder paradijsvogels. (..) ’s Middags brengt Wim mij naar de trein en zo kom ik veilig thuis.
In 1929 is het gezin verhuisd naar Den Haag waar Wim een betrekking kreeg bij de octrooiraad. Daar slaat in 1931 bij Corrie het noodlot toe. Tera is dan in Indië en krijgt alles te horen via brieven. Op 23 september schrijft vader Wouter aan zijn dochter: dat Corrie Prince eergisteren haar man heeft verloren. Ze zijn op reis geweest naar Zwitserland en hebben daar iets gegeten, wat niet goed is gevallen, waarvan Corrie echter spoedig herstelde, doch waarvan haar man de gevolgen bleef ondervinden en waarbij paratyfus kwam en tenslotte longontsteking. Meer bijzonderheden weet ik nog niet. Arme Corrie, zo jong reeds weduwe te zijn en alleen voor de taak te staan om drie kinderen op te voeden! Vooral na zulke gelukkige huwelijksjaren! ’t Is in-tragisch!
Als Tera die brief en andere brieven half oktober binnen krijgt, de post naar Indië doet er ongeveer een maand over, schrijft ze: Ik dank u wel voor uw brief van 23 sept. Het was maar slecht nieuws, die berichten over Wim van V.V. Arme Corrie, daar zit ze nu. Van haar moeder kreeg ik een lange brief met bijzonderheden, omdat “Corrie niet wilde dat jij alleen maar zo’n kale rouwkaart kreeg”. De lieve ziel heeft daar dus heus nog om gedacht! Ook Felix en Nel Appeldoorn schreven mij. Ik ben blij, dat de mensen zo goed begrijpen hoe zeer ik er van vervuld ben. En zelfs kreeg ik van Corrie zelf een vliegbrief van 7 oktober, min of meer, “geslagen”. Er is werkelijk geen woord goeds in te zeggen. Wim was niet gemakkelijk, maar wist dat best van zichzelf. Ik mocht hem wel, ook al omdat hij de vriendinnen van zijn vrouw niet geheel als “lucht” beschouwde.( Dit is dus pure ijdelheid van mij, maar geldt ook voor de andere vriendinnen.) En hij had ontegenzeggelijk veel capaciteiten. Ik wou dat ik iets voor Corrie kon doen.
En of het niet allemaal al akelig genoeg is blijkt Corrie ook nog zwanger te zijn van hun vierde kind, dat in mei 1932 ongeveer 8 maanden na het overlijden van zijn vader wordt geboren.
In 1934 hertrouwt Corrie met Jean Dumont die ze kent van het vioolspelen. De dames houden contact. In de gastenboeken die Tera later bijhield prijken zowel de namen van Corrie en Jean als van de kinderen van Corrie. Corrie sterft uiteindelijk in 1976.
Pieter Goudsmit bezorgde mij de foto van Corrie’s bruiloft en enige invulling van Corrie’s leven. Hij is een zoon van Fenna van Voorst Vader en kleinzoon van Corrie Prince. Mijn hartelijke dank.
Wat Tera in Indië te zoeken heeft komt later. Volgende keer moet Tera eerst maar eens afstuderen.