Brieven 1945
M.L.P. Eindelijk zijn we verlost van deze jarenlange druk. Ontzettend dankbaar ben ik, dat wij er nog zo zijn afgekomen. Het was een elegante methode om het hart van Holland zo in te kapselen en de strijd daarbuiten uit te vechten. Zo zijn alle cultuurschatten gespaard, ook jouw spullen, die ik uit vrees voor hoog water, nog wat naar boven sjouwde. De honger is voor velen noodlottig geweest. Ik had wel steeds voldoende maagvulling, maar voel me toch als een holtedier. En dat het de ware voeding niet was, bewijst de dagelijks toenemende graad van slankheid. De R. Kruiszendingen waren een weldaad. Nu komen elke dag vliegtuigen met eatables, maar dit is nog veel te weinig voor 4 a 5 miljoen mensen. Eerst als er transport per auto en schip mogelijk is, kan het wat helpen. Ik kon gelukkig nog bijspringen voor diverse goede vrienden, zowel wat voeding als verwarming betreft. In het museum zaten we allen in 1 grote kamer, met een loeiende kachel. De B. is halverwege februari uit zijn winterslaap ontwaakt en kwam elke 14 dagen voor 2 dagen naar stad, per fiets. Bivakkeerde op Parnassus. Nu weet ik al 6 weken niets meer van hem; hij zat in de nieuw opgeworpen Grebbelinie. Ik heb gelukkig mijn velo nog; ben steeds tussen de razzia’s op fietsen doorgeslipt. Was half maart een weekend in Haarlem. Wouter is begin januari getrouwd, woont nu dicht in mijn buurt, heel gezellig. Had zich een radio getoverd en bracht steeds de berichten. Ik verlang erg naar mijn gasfornuis, nog haast meer dan naar elektrisch licht. De waterleiding marcheert nog, o wonder! Henk v Vl, maakt het redelijk goed; zijn benen zijn wat “ingekort” . Ook Rutten is zo goed als hersteld. Begin april is Redeke gestorven. Weet je nieuws uit Zeeland? Mijn stuk over J.G. de M is klaar: 80 blz. getypt! Ik ben benieuwd hoe je het vindt. Zodra de post regelmatig gaat, zend ik je de kopie. Schrijf je gauw weer eens? Mijn laatste brief in oktober aan jou kwam begin januari onbestelbaar terug. Hoe is het met je moeder en met jezelf? Heel veel liefs van T.
Lieve Pico, Op een briefkaart, 5 mei geschreven, gaf ik al een eerste levensteken. Nu begin ik aan een brief met uitvoeriger berichten, om te beginnen van de laatste dagen, daarna ook van de maanden sedert half oktober.
Vrijdagavond (4 mei) 9 uur opeens tientallen mensen op straat, roepend ’t is afgelopen, Duitsland heeft gecapituleerd. Niemand kon het nog recht geloven, want de laatste dagen gingen er al meer van die geruchten. Velen staken meteen de vlag uit, maar dat mocht niet van de heren landwachters. Zaterdagochtend was Greet (Wouters Nona) hier al om uitvoerig verslag te doen. Wouter had namelijk al die maanden een radio, en bracht steeds de nieuwste berichten. Verder zowat de hele dag bezoek. Ook nog met Jan Horringa gewandeld, om naar alle gezellige vlaggen te kijken en de vrolijke gezichten van alle mensen te zien.
Zondag en maandag zowat dezelfde stemming. Iedereen feliciteerde iedereen. Hier en daar wat strubbelingen met Duitse soldaten (in hoofdzaak Nederlandse SS) die geen “good loosers” zijn. De Canadezen kwamen eerst dinsdag; eigenlijk wel wat laat, want nu was er een luchtledig van 3X24 uur. Je moet de mensen bewonderen, dat zij zich zo keurig hielden. De feestvreugde was gelukkig niet al te uitbundig, want voor velen brengen deze dagen veel droevige herinneringen, of onzekerheid over het lot van hun verwanten in Duitsland, of Indië of elders. Alle joden kwamen tevoorschijn, handen schuddend, snikkend, lachend. Je hoort de ongelooflijkste verhalen over hun ondergedoken bestaan. De winkels hebben alleraardigste etalages gemaakt. Overal kun je illegale krantjes kopen en lezen. De B(innenlandse) S (trijdkrachten) racen rond in auto’s en op motorfietsen. Zij dragen blauwe overalls en zien er uit als glazenwassers. Na de gedwongen en gespannen stilte van de laatste maanden (wij mochten niet later dan 7 uur p.m. op straat) is het nu weer vrolijk en levendig.
Op de plaatsen waar niet lang geleden mensen zijn gefusilleerd, in verband met een aanslag op Rauter werden door het publiek bloemen gelegd. Een dezer moordplaatsen was pal tegenover het gebouw van de Sicherheitsdienst. Zo konden die Gestapo-mannetjes goed zien, dat het hele volk meeleefde met zijn doden.
De intocht van de Canadezen was vermakelijk. Te midden van hopen Hollandse jongens en meisjes, die op de auto’s geklauterd waren, zag je af en toe een lachende, platgezoende soldaat met oranje of een vlaggetje. Hoe zij nog chaufferen konden, met zoveel passagiers die het uitzicht belemmerden, is mij een raadsel.
Als burgemeester fungeert nu F. de Boer, directeur van de Maatschappij Nederland. Ik heb hem bij mijn neef, de zeeman, wel eens ontmoet. Moet een goed organisator zijn, maar kan ook domme dingen zeggen, zoals blijkt uit zijn voorstel om op de scholen het Duits af te schaffen en te vervangen door Scandinavische talen. Wethouder van onderwijs wordt Mr. A de Roos, thans administrateur van S. afdeling, geen slechte keus. Ik hoop dat de universiteit bij hem in hoede handen is.
Door de B.S. worden nu dagelijks NSB-ers, Duitsers en zwarte handelaren ingerekend. Hun goederen gaan naar de zieken- en armenhuizen.
Woensdag en Hemelvaartsdag was ik naar Haarlem om de verjaardag van mijn schoonzuster (10 mei) te vieren. Vijf jaar geleden en volgende jaren, waren het steeds rot en super rotdagen. Nu is zij de eerste die van vreemde smetten vrij verjaart. Het wachten is nu op Chris uit Wurtenberg.
Vrijdag (11 mei) opeens een lange brief van De Beaufort., medegegeven met zijn neef De Booij, marineattaché te Londen, die nu via Duitsland en Nederland naar Amersfoort en Amsterdam kwam. Beaufort had lelijk tussen de Duitse artilleriebatterijen gezeten in de Grebbelinie. Het is maar goed dat de strijd bijtijds eindigde, want als de Canadezen serieus waren gaan bombarderen zou er van de Hoge Kleij niet veel zijn overgebleven .
Ik ben benieuwd wanneer B. weer eens naar stad komt. Voorlopig mag hij de plaats niet uit. Ook zijn zijn fietsbanden totaal versleten. Maar hij bezit zijn auto nog. Ik schreef je, meen ik, al, dat hij half februari uit zijn winterslaap ontwaakte en elke 14 dagen 2 dagen naar het museum kwam. Hij vond het een reuze verzetje en genoot van die tochten. Hij kwam altijd als een soort sinterklaas en bracht voor alle personeelsleden wat mee, de ene keer rogge, een andere maal eieren. Meestal kreeg ik dan nog wat extra als contraprestatie, voor de gastvrijheid op de Parnassus. Na 17 maart hebben we hem echter niet meer gezien, want toen begon het daar zo te spannen.
Ik kon gelukkig ons museumzaakje zoveel mogelijk bij elkaar houden. Moest heel veel door de vingers zien van te laat komen, tijd verkletsen en kleine gapperijtjes. Zoals gebruikelijk weinig medewerking van Engel, die of niet, of heel sporadisch kwam en als altijd zijn eigen belang boven zijn plichten liet gaan. Belooft niet veel goeds als hij eenmaal directeur is. Wij mochten de centrale verwarming niet stoken, al hadden wij daarvoor ook plenty kolen in huis. Zaten nu allen bij elkaar in Beauforts kamer met een grote salamander. De overblijvende kolen werden weggehaald voor andere gemeentediensten, waar niets aanwezig was. Ik schreef een lange kerstvakantie uit om mensen en brandstof te sparen. Zo ook met Pasen. Veel gewerkt is er dit jaar niet. Tot mijn verbazing waren er weinig zieken. Trouwens ernstige epidemieën zijn er in de hele stad niet geweest: geen kinderverlamming, griep, tyfus. Wel nogal wat buikklachten wegens teveel suikerbieten en tulpenbollen. De laatste heb ik, na ze 1 X gegeten te hebben, afgezworen. Van suikerbieten, fijn geschaafd, kook ik zoet sap om door het eten te mengen. Overigens ook vrij oneetbaar. We hadden veel inktzwammetjes en champignons in Artis, en in april haalde ik een bak vol morieljes uit het bosje achter de wisenten.
Sedert november heb ik vrijwel dagelijks in de tuin gesprokkeld voor mijn kachel. Prachtig droog hout om op te koken. Ik schreef in oktober immers al dat ik mijn neef (werkspoor) een stuk plaatijzer aftroggelde om een brede pijp aan mijn kacheltje te maken, waarop de pannen snel aan de kook komen. Verder had ik hout gekocht van afbraak en 300 turven en 6 mud kolen. Omdat ik zo mirakel zuinig ben voor mezelf is er nog een groot deel van het hout, 40 turven en ½ mud kolen over. Daarmee hoop ik toe te komen tot er weer gas verstrekt wordt. Nu het zomer is, kook ik op zo’n zomerkacheltje. Gaat prima en werkt heel zuinig. De centrale keuken heb ik vaarwel gezegd. Het werd te slecht en dan steeds die rare afhaaltijden en het lange wachten. IK begrijp niet, hoe je met van huis uit goede ingrediënten zulk onsmakelijk varkensvoer kunt bereiden. Mijn voorraadjes hebben het met veel overleg het uitgehouden. Bovendien durf je nu ook dingen te gaan opmaken, die voor de hoogste nood gereserveerd waren. In mijn vluchtkoffertjes vond ik ook allerlei verrassingen terug.
Ik had dikwijls mensen te eten, die met hun voedselvoorziening of stookproblemen totaal aan de grond zaten. Meest dezulken, die vroeger gewoon waren in restaurants te eten, maar nu geen trek hebben in het kleine hoopje groezeligheid dat je na veel wachten voor veel geld op je bord krijgt. Een van dezulke was Piet M. en nu eet hij sedert oktober 1 X per week op de Parnassus. Dan bepraten we tegelijk alle mogelijke problemen, Zeeuwse, Literaire, biologische.
Mijn verlichting ging tot nieuwjaar met drijvertjes in patentolie, Daarna schafte ik een carbidlamp aan, die mij veel beter bevalt. Zolang het daglicht was, legde ik alles, wat ik ’s avonds dacht nodig te hebben, rondom mij klaar. Want met dat kleine pitje in kasten en kaartsystemen zoeken, was onmogelijk. Zo heb ik met veel aandacht en genoegen de biografie van Jan de Man samengesteld. Ik ben erg benieuwd wat je er van zeggen zult. Hij moet nu nog naar Leiden om door Ali Buitendijk op carainologisch terrein aangevuld te worden. De catalogus Zeeuwse vertebraten is grotendeels klaar. Alleen moet ik van V. Deinze nog alle walvisgegevens hebben.
Nu ben ik weer met Indische Mollusken van wal gestoken. Maar zolang ik die museumadministratie heb, komt er niet veel van dergelijk werk. Wij zijn nu bezig de opgeborgen dieren tevoorschijn te halen. IK hoop, dat wij spoedig weer elektrische stroom hebben, want in die catacomben van het museum is het onbarmhartig donker. Tot Pasen verheugde heel Artis zich nog in elektriciteit, omdat wij op 1 lijn lagen met 3 kazernes (Or. Nassau, cavalerie en de groene politie in koloniaal instituut) Het was een enorm voorrecht, vooral voor de pompen van het aquarium en het koelhuis. Daarna trad een benzinepomp met benzine van de Duitsers in werking. EN net dreigde deze op te raken of Canada leverde benzine en olie!
Het huishouden is natuurlijk wel wat ingewikkelder, maar ik neem het niet al te tragisch op en rol er best doorheen. Waterdistributie is ons gelukkig bespaard gebleven. En je hoeft nu niet meer te verduisteren!
Uit Nunspeet kwamen af en toe nog pakjes, meegegeven met een of andere foerage-auto. Natuurlijk allemaal erg welkom. Ook hadden wij onderling in het museum een inkoopcommissie, en slaagden er in heel wat voor onze mensen te laten komen: groente, melkpoeder, eiwitpoeder, tomatenpuree, zeep, suikerbieten, tulpenbollen etc. Helaas geen aardappelen en dat was natuurlijk het grote vraagstuk voor de volksmensen. Ondanks het feit dat ik dus steeds voldoende maagvulling had, en zlfs aldoor boter op het brood (uit blik) ben ik toch in een Gandhi-achtig stadium gekomen. Dit was op zichzelf geen bezwaar, je weet dat er wel een laagje afkon, maar slap wordt je er toch wel van. Nu er vrede is uitgebroken en er geen kans meer bestaat voor het vangen van mensen en fietsen en andere rechteloosheden, is de jarenlange druk van mij afgevallen en de oude energie weer terug, niettegenstaande de holtedier toestand.
De winter, hoe zacht ook, was wel koud. Al dat ijswater uit de kraan! En dan steeds vuile handen door kachel en kolen. Mijn kacheltje ging pas tegen half 6 aan voor ’t eten koken en om 10 uur weer uit. Enkele malen liet ik hem zaterdag en zondag doorbranden maar meestal kon de kolenvoorraad dat niet lijden. Hoe heb jij het toch gehad met koude en honger?
Ik schreef je al, dat Heimans in Zwitserland is aangekomen. Wat een verademing voor die mensen na zoveel vernederingen en ontberingen. Het zal hem leed doen te vernemen, dat Thijsse begin januari is overleden. Zouden de joden nu naar Holland kunnen terugkeren?
Je hoorde zeker dat de Burlet (rector Magnificus Groningen VBJ) opgepakt is. Ook je vriend Adriaan M. v. E. zal nu wel brommen. En Felix en Roline? En Stek? Omgekeerd kan Piet de Br. nu terugkeren, en Quarles en Fruin, als zij ambitie daarin hebben. Wie zijn er nu burgemeester in Middelburg, Vlissingen en Veere? Hoe staat het ZG er voor en de provinciale bibliotheek. In Den Haag is De Monchy terug en in Rotterdam Oud. Ook mijn neef Damme (PTT heeft zijn oude functie weer opgevat.
Had jij geen moeilijkheden met geld toen je van de giro afgesloten was? Mijn bankier in Haarlem raadde mij in maart, toen ik daar eens bespreking had, zelf aan om een krediet in Amsterdam te openen, voor ’t geval de giro niet meer werkte. Dit bleek een uitstekend advies, want de giro ligt op apegapen, en nu kan ik toch per maande f200,- krijgen bij de factorij, omgerekend mijn salaris op de gemeentegiro. Daar er toch niets meer te koop is, kom ik met beide bedragen samen royaal toe.
Van ons museum is er niemand weggepikt, hoewel er verscheidene beneden de 40 jaar zijn. Twee leefden een tijd lang ondergedoken, maar de overige kwamen gewoon op het werk. Engel heeft zich een baard, een rooie!, aangemeten om wat ouder te schijnen, maar nu de oorlog voorbij is, laat hij hem toch nog staan. Hij heeft weinig moeilijkheden, door ziekte of anderszins met zijn kinderen gehad. Integendeel ziet er gezond en blozend uit.
Van Deinze sukkelde aan alle kanten: hongeroedeem en algemene slapte. Hij is ook een onpraktisch mens, niet geschikt voor deze tijden. (brief stopt abrupt VBJ)
Mijn lieve Pico, Zo juist bracht een vriendelijke geest mij je brief van 12 mei, meegegeven aan het comité Breda voor hulp en informatie te Amsterdam (andere schrifturen, waarop je daarin zinspeelt, heb ik nog niet ontvangen). ’s Avonds kwam er nog een jonge dame met een lijst met daarop enerzijds de aanvragers, anderzijds de ontvangers, met de mededeling dat alles wel bij jou was. Ik gaf een soortgelijke boodschap mee terug en ik was erg verheugd zo langs 2 wegen wat van je te horen. Het doet mij veel verdriet, dat je moeder in december is gestorven. Dat zal je een grote schok gegeven hebben, ook al zag je haar gaandeweg teerder worden. Het is tragisch, dat zij haar huis en hof niet teruggezien heeft en min of meer in ballingschap is overleden. Gelukkig, dat je haar naar het kerkhof in Middelburg kon brengen. Wat zal haar heengaan een grote leegte achtergelaten hebben. Iemand, die zo jarenlang patiënt is en veel zorg nodig heeft, mis je des te sterker als al die zorgen opeens niet meer van node zijn. Ik ben blij, haar nog goed gekend te hebben; zij had tot op hoge leeftijd en ondanks haar ziekte zo’n knap en sprekend gezicht. Ik hoop, dat de goede vrienden, die je in Breda hebt, je wat troost en steun hebben geschonken. Het doet mij leed, dat ik in deze maanden zo volkomen van je was afgesloten en niets anders doen kon dan veel aan je denken! Jij had intussen gelegenheid to make up your mind en ik hoop, dat je een voor jou wijs en aangenaam besluit hebt genomen. (Mag je vrijelijk heen en weer reizen tussen Ginneken en Middelburg? Per trein, of fiets, of bus? Waar is je hoofdkwartier gevestigd?
Natuurlijk wil ik het liefst, dat je zo spoedig mogelijk hier komt. Misschien kun je meerijden met een auto of vrachtwagen. Tracht vooral je fiets mede te brengen, want de afstanden in de stad zijn groot, en er rijden nog geen trams. Bovendien heb je dan een vervoermiddel als je eens naar Utrecht, Haarlem, Leiden of elders wilt gaan. Wij fietsen hier reuzenafstanden; het valt erg mee, vooral in de zomer.
Over eetwaren behoef je je niet bezorgd te maken. Als je wat kunt meebrengen, is dat natuurlijk welkom, maar nodig is het niet, ook al zijn Bredase bonnen hier niet geldig. Ik kan best van mijn portie en voorraadje 2 mensen onderhouden en bovendien zullen de rantsoenen wel spoedig groter worden. Op inliggend papiertje geef ik een lijstje, in volgorde van voorkeur, van eventueel mee te brengen zaken. Maar denk toch vooral niet dat je zonder deze niet welkom bent! (Lijstje: brood, boter (of margarine of vet) azijn, rogge of tarwemeel, vlees, eieren, chocolade, bonen, rijst, havermout of gortmout, kaas VBJ)
Op 5 mei schreef ik een briefkaart naar St. Laurens. Daarna begon ik aan een langere brief met de gebeurtenissen van de laatste maanden, maar deze brief is nog niet verzonden. Misschien bewaar ik hem wel tot je hier komt.
Het grootste geluk is de opheffing van die loodzware druk van 5 jaren. Geen angst meer voor fietsen en mensen vangen, niet meer op je woorden passen. Opheffing van de volkomen rechteloosheid. Persoonlijk heb ik niet veel last gehad; de vrouwen zijn meestal overal goed tussendoor gerold. En we mogen innig dankbaar zijn, dat het hart van Holland zo gespaard is voor bombardementen en gevechten. Aan waterdistributie is Amsterdam gelukkig niet toegekomen. Wel in Utrecht (provincie en stad) en Noord-Holland (behalve de steden) In IJmuiden kunnen kleine zeeschepen binnen komen met kolen e.a. Zodra de Elektriciteitscentrale werkt, kan er met afmalen van de Geïnundeerde gebieden worden begonnen. De Haarlemmermeer is niet meer onder water gezet; wel helaas de Wieringermeer.
Het grootste deel van de Duitsers is nu opgehoepeld. Er worden dagelijks NSB’ers en zwarte handelaren gevangen en naar concentratiekampen gezonden. De bevolking is heel bedaard, alleen wat ontevreden, dat juist de 1ste van de bevrijding de rantsoenen het allerslechtst waren. Enfin dat wordt nu beter.
De vreugde over de komst der vliegtuigen die pakjes strooiden was enorm groot. ’t Was een enig gezicht al die kistjes als confetti te zien vallen. Dat de Duitsers deze maatregel goed vonden, was voor mij al een teken dat de capitulatie aanstaande was. Dat zouden zij vroeger nooit goed gevonden hebben, want 1. Konden er wel wapens in die kistjes zitten en 2 was het een erkenning dat zij zelf niet in staat waren om de bevolking te onderhouden. Maar hoe rijmde zich dat nu met hun uithongeringspolitiek? Ook was de combinatie: prins Bernard, Gen. Smith en Seyss in het comité op zijn zachtst gezegd wat vreemd: Bien étonnés de ce trouver ensemble.
Er is hier inderdaad in sommige kringen honger geleden, maar ik persoonlijk heb het niet al te slecht gehad. Ik eet nooit zo bar veel, en bij mirakel zuinig voor mijzelf. Zodoende kon ik nog kennissen helpen, die helemaal aan de grond zaten met hun voedselvoorziening. De kokerij marcheerde ook wel; ’t was alleen wat bewerkelijker. Sedert november sprokkel ik elke dag in Artis: prachtig droog, dood hout, dat snel brandt en veel hitte geeft. En bovendien geen cent kost.
Ziek ben ik nooit geweest. Over ’t algemeen is de gezondheidstoestand van de bevolking redelijk goed. Alleen wat buikklachten wegens teveel suikerbieten en tulpenbollen eten. Deze beide laatste heb ik nooit aangedurfd. Van de suikerbieten kook ik alleen zoet sap af.
In mijn huisje is alles wel, geen inbrekers meer. De velo parkeerde nu ook op de Parnassus uit vrees voor wegvangen uit de stalling. Het is een wonder, dat ik mijn fiets steeds heb kunnen behouden: vooral in maart en april stonden de Duitsers dagelijks op de loer. Eenmaal kon ik de Amstel niet over omdat alle bruggen een fietsenval waren. Het publiek waarschuwde altijd elkaar, en dan reed je maar een blokje om.
Denk niet, dat ik in deze maanden van gevoelens veranderd ben. Wel zullen wij veel te praten hebben, na zo’n tijd van scheiding. Daarom: hoe eer je kunt komen, hoe beter!
Piet M. heeft niet de minste aanvechting om met mij te trouwen, en ik niet met hem! Omdat wij dat zo klaar tegen elkander hebben uitgesproken, kunnen wij zo eerlijk en vrij en vriendschappelijk met elkaar omgaan.
Kappers maakt het goed, is mager zoals iedereen. Engel heeft zich een baard (een rooie!) aangemeten om wat ouder te schijnen. Uit Utrecht is lang niets gehoord. Waar zou Stek zitten? De universiteiten mogen ook wel eens duchtig gesaneerd worden. Ik denk niet dat er voor de grote vakantie veel gebeuren zal, hoogstens wat examens en promoties.
Van Beaufort een brief van 11 mei, dat hij er goed is afgekomen. Zat te midden van Duitse artilleriestellingen in de Grebbelinie. Als de Canadezen serieus waren gaan bombarderen, zou er van hem niet veel overgebleven zijn. Ik ben benieuwd wanneer hij nu eens naar Amsterdam komt.
Ik hoop dat je ineens voor mijn neus staat, hetzij in aquarium hetzij op Parnassus. Je weet mijn dagindeling wel zo’n beetje en als je aan mijn huis mocht komen, terwijl ik uit ben, mag je bij de benedenburen (Van Ginkel) wel op mij wachten, Heel vriendelijk oud stelletje. Dag Beste jongen Veel liefs van T.
Mijn lieve Pico, Ik krijg opeens gelegenheid om post naar het zuiden mee te geven en daarvan profiteer ik nu, ook al schreef ik je de 15de al een lang verhaal.
Hoe heb jij toch de maanden oktober-mei doorgebracht. Breda en omgeving hebben immers zo goed als niet geleden? Was de toestand na de bevrijding spoedig weer wat op dreef en hoe is het met de voedselvoorziening gegaan? Ik ben zo verlangend te horen wat er buiten ons kleine gebiedje afspeelde. Hoe ziet Walcheren eruit? Nog onder water? Veel dode bomen? Weet je iets van Brakman en van mijn neef? Zijn je bezittingen bij Bal onbeschadigd gebleven, en heeft De Wael niet te veel geleden, eerst door Duitsers nu door alle emigranten? Wat zal het heerlijk zijn om dat alles weer te gaan uitpakken, inrichten en aankleden. Ben je al met de notaris bezig over de boedel van je moeder? Moet je nu weer een nieuw testament maken?
Je begrijpt, dat ik ontzettend naar je komst verlang. Probeer toch zo gauw mogelijk hier te komen, jij bent momenteel het gemakkelijkst verplaatsbaar, want ik zit met het museum en de zelfde leiding opgescheept. Af en toe is Engel het wel eens niet eens met mijn beslissingen, maar als ik hem dan, vriendelijk!, dreig, dat ik de taak aan hem wil overlaten, dan draait hij onmiddellijk bij!
Ik hoop, dat je een weg zult vinden om met een of andere auto mee te rijden. Breng zo mogelijk je fiets mee. Als je eetwaren mee kunt brengen, is dat prettig, maar niet noodzakelijk. Langzamerhand wordt het hier wel beter. Ik ben er mooi tussendoor gerold met eten en stoken en verlichting. AF en toe had ik eens een buitenkansje, mijn nichtje uit Nunspeet stuurde altijd iets, wanneer er een gelegenheid zich voordeed, en onderling hadden wij van het museum een inkoopcommissie, die heel goedwerkte.
Tegen het komende seizoen heb ik een universiteitsvolkstuin. Het meeste werk wordt door een tuinman gedaan, alleen moeten de deelnemers nu en dan eens een dagje wieden, of – in ’t najaar – bonen plukken.
Ik ben zo benieuwd naar je werkprogramma. Of je een promotie als eerste punt op de lijst hebt gezet, of het beheer van het museum te Middelburg. Voor het eerste moet je hier of in Utrecht wonen, voor het laatste natuurlijk in Zeeland. Wat heb je gedaan sedert december? Kun je alweer goed slapen, ben je de onrust een beetje te boven? Wat zijn het toch inspannende maanden en jaren voor je geweest.
Wanneer zouden we weer naar het buitenland kunnen? Ik benijd haast de joden uit Theresienstadt die nu, in het mooiste jaargetijde, in Zwitserland zitten. Ik heb nog veel jodengoed in huis; het zal mij benieuwen of de eigenaars ooit terugkomen, want die zijn meest naar Polen doorgestuurd.
Ik tracht nu ook brieven naar Engeland, Amerika, België en Zwitserland te krijgen. Ik heb een onverzadigbare honger naar berichten uit de beschaafde wereld. Zend mij couranten, foto’s uit Zeeland en uit de vrije wereld. Wij zien hier nog haast niets, omdat er geen elektrische stroom isen dus niet gedrukt kan worden. Duizend kussen van T.
L.P. Gisteren ontving ik je Rode Kruisbrief van 12 maart en beantwoordde deze aan de keerzijde van het formulier. Krijg je die nu soms met Kerstmis? Vandaag de 2 kaarten (een naar museum en een naar mont Parnas) van 11 mei ontvangen. Ik schreef al een paar maal briefkaarten en brieven. Het refrein is in allemaal: kom zo spoedig mogelijk en breng als ’t kan je fiets mee. Heb erg behoefte aan kranten, tijdschriften, foto’s, vooral van Zeeland. De voedseltoestand is al een stuk beter; ik ben niet meer een chronisch holtedier. Vandaag kreeg ons museum opeens zijn telefoon terug (thuis nog niet) Om je een rotje te schrikken als dat ding plotseling gaat bellen! Net een lijk dat opeens gaat praten. Zo zijn wij nu weer in stijgende lijn. Je bent als een kind zo blij met alle verbeteringen. Eergisteren kwam De Beaufort per fiets uit Amersfoort. Natuurlijk ontzettend veel te vragen en te praten. Wij graven nu de opgeborgen zoölogica weer op uit de kelder bij Woerdeman. Een heel karwei voor alles weer op z’n oude plaats staat. Verder ontzettend veel bezoek: allemaal mensen, vooral jongelui, die weer eens komen praten en plannen maken. Universiteit gaat pas met september open. Trouwens de studenten, die haar bevolken moeten, zijn nog niet uit Duitsland terug. Carel v R.A. was hier gisteren de hele dag: nam zendingen voor Leiden mee. Iedereen helpt iedereen, dat is geweldig aardig. Ik ben zo benieuwd naar jouw werkprogramma. Ruim je nu aanwinsten van de vorige jaren op? Hoe is je boekendom bij Bal er aan toe? Is er in okt- nov eigenlijk nog wat beschadigd in de stad? Ik ben niet meer naar Nunspeet geëvacueerd, achteraf gelukkig maar. De gezondheid was de hele winter prima. Mijn enige ongemak was veel “slapende” handen en armen, ook zonder dat zij klem zaten. Volgens Kees Rübsaam is dit een nerveuse storing door oververmoeidheid, en volgens een neuroloog is het een gevolg van vitaminegebrek. Op ’t ogenblik haast over. Mijn handen zijn ook weer toonbaar, nu er niet meer zoveel vuile werkjes te doen zijn en er geen ijswater meer uit de kraan komt. Voor waterdistributie zijn wij gelukkig gespaard. De vuilnisopruiming in de stad gaat nu ook al weer vlotter, en de achterstand met begraven is ingehaald. Dag, Dag, volgende week weer eens een bulletin. Heel veel goede wensen van T.
Lieve beste jongen, wat heb je nu gedaan? Krijg ik me daar een formulier voor het afhalen van een voedselpakket van jou. Veels te bar, maar ontzettend lief van je. Ik hoop niet, dat je het van je eigen rantsoenen moest afstaan? Want dan begint de hongersnood voor jou te dreigen. Ik moet het straks afhalen, ben natuurlijk reuze benieuwd wat er in zit. Tegelijk geef ik dan deze brief af om terug te zenden.
Ingesloten een soort kroniek van de laatste maanden, ter aanvulling op de schrifturen die ik je al stuurde. Wil je deze alle voorlopig nog bewaren en niet verscheuren, want het lijkt mij leuk alle avonturen van de laatste maanden later nog eens met jou door te lezen, en er dan bij te vertellen wat mij nog invalt. Ook sluit ik er nog bij in, een paar vel met notities van jou, die je teruggevraagd hebt, maar die ik in september, oktober niet meer durfde zenden, uit vrees voor wegraken.
Er komt de laatste dagen een lawine van post: Nunspeet, Utrecht (Rika), Maastricht (juffrouw v.d. Geijn), Leeuwarden (Felix Prince), Nijmegen, Middelburg (mijn neef), Baarn (Krien), Bergen op Zoom (Korringa), Brussel (Adam). Allemaal met juichkreten, maar ook ongerust over onze hongertoestand.
Het schijnt dat Korringa van plan is binnenkort hierheen te komen. Hij zal wel een officiële permissie kunnen krijgen via de visserijen. Zou je niet met hem mee kunnen rijden? Als je zelf per fiets gaat, in etappes, kun je in Dordt logeren bij mijn vriendin Corrie Dumont-Prince, Singel 202. In Den Haag weet mijn neef Damme (PTT) wel onderdak voor je (Javastraat 52). Ook moet je eens informeren of je niet met een Rode Kruisauto mee kunt rijden. Wij krijgen de laatste dagen telkens bezoeken van mensen uit de provincie die al of niet clandestien zo naar stad komen.
Ik schreef je al per sportvliegtuig dat het museum weer telefoon heeft, maar ik weet niet of je daarmee al interlokaal kunt opbellen.
Van Kitty hoorde ik ook, dat je per R.K. brief aan haar om informatie had gevraagd. Zij zal je wel prompt geantwoord hebben, want zij is een bovenste beste. Bij het bombardement van Den Haag op 3 maart verloor zij haar broer, Adri v. Meijll Dekker .
Bij het bombardement van 27 november op de sicherheitsdienst in de Euterpestraat verloor ons museum de jongste assistente, Phine Kits van Heijningen en ook haar moeder en haar zusje kwamen daarbij om. De vader zit al maanden in een concentratiekamp in Duitsland, de broer was bevrijd in Eindhoven, en nu bleef er hier van het hele gezin maar 1 zusje over. Deze bomaanslag was vlak in mijn buurt, het was een lawaai van belang, maar ik had niet het idee, dat ’t zo dichtbij was. Zat dus meer letterlijk dan figuurlijk in de rikketik. Amsterdam is door vriend en vijand altijd met fluwelen handschoenen behandeld. Slechts 2x een Engelse luchtaanval. En van de zijde van de Duitsers weinig razzia’s, weinig harde maatregelen, behalve tegen de joden, geen textielvordering.
Rika is er vrij beroerd aan toe: te hoge bloeddruk en vergrote hartspier. Zij moet brood en broodmager zijn. Van haar hoorde ik dat Domburg toch nog vrij wat geleden heeft. Mijn neef woont nu Dam 81. Als je binnenkort weer eens in Middelburg bent, ga hem dan eens uit mijn brieven voorlezen. Ik schrijf me al een rotje, en het is zo vervelend telkens in herhaling te vallen. Informeer dan tevens eens of ik soms wat helpen kan met kleren voor mijn nichtje en de meisjes. Ik weet niet in hoeverre zij nu weer gedupeerd zijn door de beschadiging van hun huis in Osstkappel.
Ik ben zo benieuwd naar je plannen voor het werk. Natuurlijk heb je je daarover al een voorstelling en een programma gemaakt. Heeft je moeder nog met je gepraat over je toekomst indien zij zou zijn heengegaan? Wat een geluk, dat al je boeken en kleren hier in de stad gespaard zijn. Als je hoort wat de Duitsers nog allemaal op hun vernielingsprogramma hadden, dan kunnen we niet dankbaar genoeg zijn, dat ons dat bespaard is.
Kitty had een enorm druk winterseizoen door al de doortrekkers op foerage, die bij haar om nachtverblijf aanklopten. Zij zal wel heel wat stakkers geholpen hebben. Het was een treurig gezicht die mannen en vrouwen met handkarren, slechte fietsen, kinderwagens e.a. vehikels uit bedelen langs de boerderijen. Gelukkig, dat ik daarvoor gespaard bleef.
Ons personeel bracht af en toe wat voor mij mee, ze hebben mij erg prettig geholpen. Nu zijn er zoveel bonnen aangewezen, dat je geen scharen genoeg hebt om ze af te knippen! Gevolg: eindeloos in files wachten. Meestal kan ik het wel zo inpikken, dat ik op een rustig uur kom. Ook onze museumwerkster helpt mij reusachtig. Zij is meer in de club met bakkers, slagers en visboeren; knipoogt dan eens tegen zon man en krijgt haar (en mijn) rantsoen in een ommezientje.
Nu dag, ik ga gauw om mijn pakje. Vast hartelijk bedankt! Ik schrijf spoedig, of de inhoud goed overkwam. Omhelzing van T.
Lieve Pico, je ene wonderpakket, dat naar de Parnassus, kwam behouden in mijn bezit. Wat een heerlijkheden! Ik had niet gedacht dit jaar nog asperges te eten, want je kon ze hier af en toe zwart krijgen voor f10,- per pond, en dat was me wel een beetje bar. Ik bewaar ze nu tot dinsdag als de Beaufort weer komt, en dan ga ik er mee opscheppen! Ook het brood was enorm welkom, want vermoedelijk krijgen we deze week helemaal geen brood, alleen maar biscuit. Nu die is best te eten, alleen wat vervelend op den duur. En de kaarsen, wat heb je dat mooi bedacht. Ben je soms helderziend, dat je wist, dat ik maar 2 kleine stompjes, van een vingerlid lengte, meer heb? Enfin, nu wordt ik helderziend bij zo’n verlichting. Meestal sta ik nu 5.30 op en ga 10 uur p.m. op stok. Een enkele maal, als het werken ’s avonds erg goed lukt, steek ik de carbidlamp nog eens op. De zeep is ook een reuzecadeau: goed voor was, afwas en bad. Toevallig is zeep niet mijn zwakste zijde: ik had hiervan enorm gehamsterd in alle vormen, in het begin van de oorlog.
Op een 3-tal afzonderlijke velletjes schrijf ik hoe mijn voorraden er aan toe zijn. Laat je echter niet verontrusten, en denk niet dat ik nu alle ontbrekende dingen meteen hebben wil! Wij hebben langzamerhand wel geleerd met heel wat minder toe te kunnen.
Dankzij de betere voeding ben ik niet meer zo chronisch hol. Ik vrees zelfs, dat ik weer dikker ga worden, en dat is niet de bedoeling.
Het 2de pakket, waarover je in de brief no. 1 schreef, is er nog niet. Ik fietste er nog voor naar het museum, maar vond nog geen aankondiging. Zodra dit komt, zal ik je weer schrijven. De lijst van de inhoud is om van te watertanden.
Jammer, dat Kitty niet hier is, om mee van de asperges te genieten. Zij is gek op die dingen. Mag je van Breda niet ook pakketjes naar Nunspeet zenden? Dan zou ik willen vragen, of je haar ook asperges kunt sturen. Uit ons beider naam? Of alleen uit de mijne?
Gisteren in de courant een bericht, dat er eerst weer gas, daarna pas elektriciteit geleverd zal worden. Zou voor de kokerij een groot voordeel zijn. dan houdt de houtroof meteen op. De straten zien er treurig uit, met al die boomstompen. De woudreuzen op de Parnassus vielen ook allemaal. Er is een persiflage op de “ballade van de boer” door ?? (VBJ) “Er stonden 3 bomen in de Amstellaan, En de man, hij zaagde voort”.
Ook moet ik nog bedanken voor de tijdschriften. Ik heb het gevoel van maandenlang in een geestelijke gevangenis te hebben gezeten. De Times, die je als pakmateriaal had gebruikt, heb ik uitgespeld, en samen met de tijdschriften doet hij de ronde bij buren en kennissen.
Gisteren ook bericht van Brakman. Heb je hem al eens gesproken? Gelukkig dat hij niet onder water staat. Het verhaal van de pieremachochel verbinding Domburg – Middelburg vv. vind ik maar droevig. In de Willem III laan 3 te Breda woont ir. Jan Zijp, getrouwd met mijn nichtje Hendriks. Hij is bij de PTT en een groot generaal in de ondergrondse. Reist veel met auto’s rond. Was ook onlangs hier in de stad met zijn vrouw om haar ouders te bezoeken. Tracht van hem een gelegenheid te krijgen naar Amsterdam. Ik doe nog andere pogingen, dus misschien staat er wel opeens een auto voor je neus: meneer stap maar in. Je zou dus goed doen een koffertje alvast klaar te zetten. Een mooie verklaring zal ik van de Beaufort trachten los te krijgen.
Schrijf je ook eens over jullie voedselvoorziening? Wat zijn je rantsoenen per week? Kun je alweer diverse zaken vrij krijgen? Nogmaals heel, heel hartelijk bedankt voor alle gaven. Kusjes vanT.
Het 2de pakket is ook aangekomen, hoera! Ik ga het nu afhalen en bezorg dan tevens deze brief voor de terugreis.
Liefste Pico, Ik vind het zo’n ouderwets vertrouwd gevoel om naar de Wael te schrijven! Je voelt je daar misschien wel niet helemaal thuis te midden van al dat vreemde volk, en ik kan mij nog niet precies voorstellen, hoe het anders zo stille huis nu zal weerklinken van veel stemmen en stappen. Ben je al eens aan het strand geweest? Wat is er van de versterkingen over gebleven? Zouden de duinen veel gevaar lopen. De plantengroei in het duingebied heeft zeker niet te lijden van het zeewater. Werkt de waterleiding nog?
Nu kan ik je ook bedanken voor alle verrassingen uit pakket II. Ik kreeg het zondag vlot, ook al had ik nog geen reçu. Maar ik had het zoontje van de filiaalhouder in de tijd dat ik wachten moest, op mijn fiets een rijtoertje laten maken, nu, toen was hij zo vertederd, dat ik mijn pakje kreeg. Noem je dat nu ook zwarte handel? Wat heb je alles mooi bedacht, er zat nog veel meer in dan wat op je lijstje stond. Net een kruidenierwinkeltje, het was een feest om alles uit te pakken: het Friese mesje, de kinderpoeder, de spirula’s en de hele rest. Ik zie dat jullie al net zo volgestopt worden met dezelfde reuzel en biscuit en chocolade als wij hier. Die mogen er wezen! De Duitsers gaven ons alleen wat zij zelf niet lustten, de Tommies delen tenminste behoorlijk spul uit. Van iemand uit Den Bosch, die ik zondag sprak, hoorde ik dat jullie nog helemaal niet zo in de overvloed zwemmen als men hier wel gelooft, en dat je dus vermoedelijk alles van je eigen rantsoenen hebt moeten uitsparen. Ik hoop van harte, dat jij nu niet te kort komt, en dat ik binnenkort een zending op jou moet loslaten.
Mijn beide retourbrieven per comité hulpactie Breda zul je daar wel vinden, als je de volgende week weer thuiskomt. De eerste bevatte een uitvoerige kroniek zodat je nu langzamerhand wel op de hoogte zult zijn van de gebeurtenissen van de laatste maanden. Misschien ben ik wel eens in herhaling vervallen, dan sla je die stukken maar over.
Vandaag beginnen de bioscopen weer te draaien en over een paar weken hopen wij weer trams rijk te zijn.
De asperges werden met gejuich ontvangen. Behalve de Beaufort at ook Engel bij mij. De eerste bracht eieren mee en de laatste wat boter, zodat de asperges op de klassieke wijze genuttigd konden worden. Nu heb ik nog een deel over om Piet M. op te trakteren. Verder vonden de tijdschriften veel aftrek.
Nu ben ik maar benieuwd naar je overkomst. Ik ben 3 schrijfmachines rijk (waarvan 2 Joodse) dus je kunt er altijd een ter beschikking krijgen. In Utrecht zijn Baudet, Roels, en Stek opgepakt. Nieshulz en Hirsch vanzelf verdwenen. Bij ons is van Dam (secretaris generaal) geschorst als hoogleraar, Gerth en Weitzenböck hebben de plaat gepoetst.
Je rugzak is er nog, en in goede conditie. Wees niet bang, dat ik iets van jou zou verkwanselen. Ik geloof, dat ook je overige bezittingen in behoorlijke staat zijn. De boeken aai ik af en toe, en de kleren controleer ik op motschade. Hoe zagen de boeken van de Bal zolder er uit?
Hebben jullie nog landbezit in het geïnundeerde gebied? Ik meen, dat je indertijd landerijen had langs de Veerse weg, maar of dit nog zo is, weet ik niet. Heb jij schadeloosstelling gekregen voor het huis aan de Balans?
Als je Unger spreekt, pols hem dan eens over biografie van J.G. de Man voor Archief ZG. Het manuscript beslaat 80 blz. kwarto formaat. Veel hiervan n.l. citaten uit de reisboekjes, kan “petit” gedrukt worden. Dat kost minder papier en is tevens overzichtelijker.
Wat is er met de dochter en de schoonzoon van V.D. Driest gebeurd? De man is zeker opgepakt? Ik zag een boekje, door mijn neef uitgegeven: H. van Waard, Walcheren onder de zeegolven, slecht van stijl, maar toch wel om te bewaren. Wil je al zulke dingen voor mij kopen, ook als je het voor jezelf niet zou doen? De honger naar berichten is nog even groot, en nu al groter dan de etenshonger.
Uit Nunspeet krijg ik langzamerhand ook berichten. Er is daar meer oorlogsschade dan ik aanvankelijk dacht, en zeker meer dan bij ons.
Dag mijn lieve jongen, amuseer je goed in Domburg en Middelburg en kom zo spoedig mogelijk naar je liefhebbend T.
Lieve Pico, De wonderbare spijziging vanuit Middelburg is goed aangekomen. Een pakket vol verrassingen, waar ik ontzettend blij mee was. Hoe kom je aan zoveel rijst, na 5 jaar oorlog? En al die thee? Je lijkt wel op mevr. De Meyere, die tot voor kort nog gehamsterde thee bezat uit de vorige oorlog. Ik bewaar deze lekkernijen tot je zelf komt. Dank ook voor de bijgesloten brief en de beide briefkaarten van 30 en 31 mei uit Domburg. Inderdaad een ongewone display van activiteit van neef Jacob, om jou een invitatie te sturen iets in het pak te stoppen. Zijn vrouw zond een lange brief en het boekje van Van Waard: Walcheren onder de zeegolven, alsmede enige tijdschriften. Deze laatste circuleren nog bij de Went familie; ik krijg ze dus eerst de volgende week. Het boekje van V. W. vind ik niet veel waard; slechte stijl en ordinaire verhalen. Bovendien komt er niet in tot uitdrukking de grote tragiek van het hele geval: dat Walcheren geofferd is om Nederland te bevrijden, iets wat men hier in Noord-Nederland nog niet helemaal beseft.
Mijn aandeel aan ondergronds werk heeft zich niet verder uitgestrekt dan het opbergen van joodse spullen en het tijdelijk herbergen van joden en mannen in de gevaarlijke leeftijd. Ook Piet M., die zelf zwaar in illegale zaken zit, zocht af en toe zijn toe zijn toevlucht op de Parnassus, als zijn eigen huis wat te veel in de belangstelling stond. Wij hadden afgesproken, dat ik tegenover de Sicherheitsdienst volkomen alles zou ontkennen, en dat wij alleen over Zeeuwse en andere wetenschappelijke onderwerpen spraken. Maar zij zijn nooit aan mijn deurtje geweest; ik schijn dus niet op de zwarte lijst gestaan te hebben.
Ik doe links en rechts moeite om je hierheen een reisgelegenheid te verschaffen. Tot nu toe met nog weinig succes. Kon je niet meerijden met de brenger van het pakje uit Middelburg. Nadat jij hier geweest bent en afhangende hetgeen wij dan te bespreken zullen hebben, zou ik of met jou naar Zeeland willen gaan, of – al of niet met jou- naar Nunspeet. Wat dunkt je van deze plannen? Waar kunnen wij in Middelburg of Domburg logeren en eten? Zijn mijn bonnen daar geldig? Anders moet ik een hele provisiekamer meenemen. Voor Nunspeet is de bonnenhistorie minder urgent. Daar is altijd wel wat te eten. IK zou het prettig vinden als je mijn nichtje leerde kennen. Dat ik zonder honger door de oorlog ben gerold, heb ik voor een groot deel aan haar te danken.
Wil je er aan denken, dat wij binnenkort wintervoorraad moeten gaan sparen, en tracht dus te reserveren wat je krijgen kunt: bonen en erwten, tarwe, rogge, appels, uien en alles wat je denkt dat er voor in aanmerking komt, want de distributie zal nog niet voldoende opleveren. Nu moet je mij niet uitlachen om deze voorbarigheid! Ik heb zo langzamerhand een beetje onderving van huishouding-in-oorlogstijd, en ik wil graag goed voor je zorgen.
Ingesloten brief gisteren uit Amerika gekregen. Stel je voor, dat ik 3 Amerikaanse soldaten op bezoek krijg. Mijn Duitse vrienden hebben mij gelukkig al die jaren met rust gelaten, wat bezoeken betrof. Ik ben toch wel verlangend te weten hoe het hen is vergaan: Erna, Arndt, Ankel, Lenz, Schilder. Schreef ik je al, dat Hirsch weg is uit Utrecht? Nu zit de BS in zijn huis, waar nog alle meubels en boeken staan.
Heb je in het museum nog wat kunnen werken? Ben je al door de achterstallige administratie heen? Zit je studeerkamer in de Wael nu ook vol evacuanten? Ik vond dar altijd zo’n prettige, vertrouwde kamer. Hoe is het met de oude heer Wichers Wierdsma?
Ik zat oude jaarverslagen ZG te lezen. Mij troffen de uitstekende verslagen van Heeringa, o.a. datgene, waarin hij zich over het museumwezen uitlaat (1919-1920) Je weet toch, dat ik met behulp van Brakman & vd Driest alle losse jaarverslagen bij elkaar gebedeld, resp. gekaapt heb. Ook aan je portefeuilles met knipsels en notities voegde ik verscheidene dingen toe. Kom maar eens gauw kijken. Ik verlang erg naar je. Zou ik je niet tegenvallen? Met veel kusjes van T.
Liefste Pico :Gij overlaadt ons dag aan dag, met uwe gunstbewijzen” zingen ze in de kerk. Maar ik zing het thuis en in mijn hart. Wat verwen je me toch, veels te veel. Allemaal zo heerlijk. Het lijkt mij dat de kippenvruchten onbeschadigd overkwamen, al was er wat veel “wan” in het blik. En al die boter. Wij krijgen ze hier nu wel geregeld, maar mondjesmaat. Zeker niet voldoende om al die stoffige biscuits mee te besmeren! Zit er in die twee zakjes bloem? En is die van een soort, zodat ik ze bij elkaar kan doen? Ik hield ze nog gescheiden, want als het ene bv tarwe en het andere gerst is wordt het mengsel een rare bastaard.
Je brief was in Amsterdam gepost, en bij Piet M. bezorgd. Maar Bosdijk had hij nog niet gezien. Er was ook een pak eatables voor hem bij en wij zijn het dus eendrachtig in een gebouwtje van de gezondheidsdienst aan de Polderweg gaan afhalen. Zagen daar en passant ook nog een autobus vol opgepakte NSB’ers volstoppen, die door een scheldende, joelende en tong uitstekende menigte uitgeleide werd gedaan!
Wat denk je van inliggende verklaring? Ik tracht een hoge admiraal van de glazenwassers (=BS = mandolineclub, vanwege de stenguns) te pakken te krijgen om je hierheen te halen. Maar hij is aldoor ergens anders als ik hem bijna op het spoor ben.
Erg prettig als je voor mij wilt intekenen op oorlogskronieken van Zeeland. De kroniek die Brakman mij schreef – 20 velletjes ! – was machtig interessant. Ik heb er eerst zelf van genoten en er toen de Beaufort en Piet M. op vergast. Je had er gewoon geen kind meer aan. Hij heeft er de hele avond in gelezen, af en toe eens onderbroken door een opmerking: verbazend, interessant, of : dit is nu juist wat ik nodig heb.
Beauforts bezoek was weer heel geslaagd. Veel zaken kunnen afdoen. Nu er weer contact is, ook met het buitenland, leeft vanzelf de werklust weer op. Alleen pakjes zenden is nog niet mogelijk. Brieven naar Zwitserland blijkbaar ook niet, want mijn brief aan Mevr. Ruge in Zürich kwam weer terug: niet toegelaten!
Krien heeft haar komst uitgesteld, omdat haar ingewand van streek was. Ik vind het eigenlijk wel een goede oplossing, want het was deze week nog al erg ruk.
Nee, de logica van de overvloed dankzij de in het water vergane oogst, ontgaat mij. Moet je bij gelegenheid eens uitleggen. In de historie van Walcheren is 3 oktober een gedenkwaardige dag. Daarvoor een bloeiend paradijs, daarna een watergraf. En wij kunnen zo weinig doen om het weer tot zijn oude luister terug te brengen. De duindorpen zullen een oase vormen en ik ben blij, dat er van Domburg, de Wael en het duingebied nog iets lieflijks over is.
Er zijn wel al enkele studenten terug uit Duitsland, maar Chris nog niet. Vandaag zijn Wouter en Greet naar Haarlem, misschien komen zij met wat nieuws terug. In de courant is aangekondigd, dat het gas tegen eind juni of begin juli weer in werking treedt. Ik hoop dat mijn houtvoorraad het zolang uithoudt. De laatste dagen sprokkelde ik weer veel in Artis, omdat Sunier de wilde reigernesten heeft laten uithalen. Zo is de ene zijn dood de ander zijn brood.
Ik ben erg benieuwd wanneer je komt! Wat zal dat een heerlijke verrassing zijn. Als je je post laat nasturen naar Parnassus, moet Greet er vooral bijzetten: p.a. Mej. V.B.J. anders belt de besteller aan, omdat de namen niet kloppen. Voor nazenden naar museum is dat niet nodig. Nog wel hartelijk bedankt voor alle lekkernijen. Hoe wist je dat ik juist bijna geen bruine bonen meer had? Veel kusjes van T.
Liefste Pico, Dank je hartelijk voor je brief van 10 juli, die ik vrijdag ontving. Gelukkig dat je tocht tot Utrecht voorspoedig verliep. Ik hoop, dat je ook verder geen al te grote moeilijkheden ondervond, speciaal ook met de reisvergunning.
De stijve rug zakte tegen de avond aardig af (ik was ’s middags een uurtje op mijn bed gaan liggen) en was de volgende dag geheel voorbij. Intussen had de Harderwijker boot juist die week haar vaarplan uitgebreid tot 3 diensten per week naar Amsterdam (ma, woe, Vrij.) en drie terug (di, do, za) Dus konden wij volgens dat rooster eerst woensdag weg. Onder de bedrijven had Kitty een Engelse truck opgescharreld die op woensdag naar Amsterdam moest om de band te halen, die ’s avonds voor de soldaten spelen zou. Daarmee konden wij gratis de reis doen: om 1 uur uit Nunspeet, via Utrecht en Hilversum, om 4 uur in Amsterdam op het Roel Hartplein. Behalve de je reeds bekende bagage, nam ik ook nog een enorme zak sprokkelhout mee, voor het kacheltje. Thuis gekomen vond ik gas, elektrisch licht en telefoon in ere hersteld. Een grote vooruitgang! In Utrecht passeerden we de gasfabriek, wier hek op elke punt een klein vlaggetje (Ned., Fr. , Amer. of Eng) droeg ter ere van de herstelde gaslevering.
Ik belde het stadhuis op over mijn aanstelling. Ik behoef slechts kennis te geven dat ik getrouwd ben, en dan maken zij verder alles in orde. Ik kom in schaal II van de loonbelasting, maar – O inconsequentie! – de ongehuwdenaftrek blijft. Ook krijg jij geen weduwnaarspensioen als ik dood ga. De geboorteakte uit Eindhoven is nog niet gekomen; ik kan dus voor de Burg. Stand nog niets doen.
Rübsaam is bezig mij vol te stoppen met serum: difterie en tyfus. Hij voorspelde mij pijn en koorts, maar ik had nergens last van. Zal misschien nog wel komen bij de volgende dosering die dubbel zo sterk is.
Engel wil met plezier getuige zijn. Piet heb ik het nog niet gevraagd. Ik sprak hem alleen door de telefoon, want hij is vrijdag niet komen eten.
Ik ging op bezoek bij dominee Meerdink- van den Ban en vroeg haar of zij bereid zou zijn ons huwelijk in te zegenen, en of dat eventueel in een kleine zaal kon. Zij zal nu informeren of er geen bezwaren bij de Doopsgezinde Gemeente zijn, omdat zij niet als geordend predikant in Amsterdam is ingeschreven. Ik krijg over een en ander nog bericht, en als het doorgaat zullen wij eens bij haar op bezoek moeten. Zij vertelde mij (wat ik achteraf ook wel wist) dat zij 7 jaar in Vlissingen predikant is geweest. Zij heeft dus wel enig gevoel voor Walcheren en zijn droevig lot.
Kitty reisde gisteren huiswaarts en vandaag ben ik geheel alleen, hoe bestaat het! Morgen en dinsdag komt mijn neef Chris uit Baarn logeren, omdat hij een paar vergaderingen in de stad heeft. Woensdag en donderdag is De Beaufort er weer. Zo ben ik dus al weer ingespannen voor de komende week.
In het museum lag veel post, o.a. een hartelijke brief van Haas, vroeger Frankfurt, thans Chicago. Volgende dagen komt er nogal wat bezoek van opgedoken jongelui, die weer eens komen praten en plannen maken.
Thuis kreeg ik een mooie bos bloemen van Ati Vorstman. Van al de vriendinnen die ik onze plannen vertelde, was zij het enthousiasts en het hartelijkst.
Ben je opgeschoten in Breda en Middelburg. Wat zette Brakman voor gezicht? Ik kreeg weer een lange brief van hem.
De distributiedienst gaat ons hier petroleum uitdelen. Ik heb niets waarin ik dat branden kan: geen lamp, kooktoestel of kachel. Is er op de Wael nog iets van die aard. Reserveer dat dan, als je kunt. Anders moet onze technicus maar iets fabriceren. Kitty ruilde een lap stof voor 1 fles rode en 1 fles witte wijn en gaf mij die cadeau voor het feest. Dat is vast een begin. Hoe komen wij aan sigaretten? Dag lieve jongen, maak je geen zorgen over mij, en sjouw niet te veel. Omhelzing van T.
Mijn lieve Pico Gisteren kwam eindelijk je geboorteakte uit Eindhoven. Die lui daar zijn ook niet vlug! Daarmede, en mijn G.A. en jouw trouwverklaring en een bewijs van inwoning in Amsterdam van mij, ben ik vandaag naar de Burg. Stand gestapt. Zij hebben al die paperassen in ontvangst genomen en mij een briefje overhandigd, waarmede ik dinsdag a.s. 24 juli kan aantekenen. Dan ben je dus bruidegom zonder dat je ’t merkt. In verband met het afkondigen in Breda raadde men mij aan de trouwdatum eerst drie weken later te stellen. Dat wordt dus op zijn vroegst 15 augustus. Wij trouwen 2de klas, d.i. alleen, maar niet in de duurste categorie. De trouwdatum kunnen wij vaststellen zodra jij weer in Amsterdam bent, mits wij het maar een week tevoren op het stadhuis bekend maken.
Jij moet een vestigingsvergunning voor Amsterdam aanvragen te Alkmaar aan het bureau voor vluchtelingenzorg en evacuatie St. Laurensstraat 3. Daarbij vooral laten uitkomen dat je bij je vrouw komt inwonen, dus geen nieuwe woning nodig hebt. Eventueel kun je ook opgeven dat je in het museum gaat werken.
Over het trouwen in de kerk heb ik nog niets vernomen. Nu ben ik voor mezelf maar begonnen om een adreslijst samen te stellen van personen aan wie wij een circulaire zouden moeten sturen, indien wij op die manier kennis geven van ons huwelijk. Wil jij nu je eigen kennissen eens op een lijst zetten. Enkelen zoals Hazelhoff, Lam, Van Oordt heb ik vanzelf al. Ik heb nog niet geïnformeerd of het mogelijk zal zijn zulke circulaires te laten drukken. Mij dunkt van wel, ik krijg ze tenminste van andere mensen ook.
De afgelopen week kreeg ik reeds verscheidene brieven van mensen aan wie ik onze plannen vanuit Nunspeet geschreven had. O.A. een heel hartelijke van mijn schoonzuster en een amusante van Mientje. Deze vindt het nu wel leuk om er een oom bij te krijgen, maar zij en Chris vinden dat zij nu op een leeftijd gekomen zijn, dat ze zelf oom of tante mochten worden. Ik heb haar geschreven, dat ik haar daaraan niet kan helpen, en dat zij daarvoor maar naar iemand anders moet omzien.
Van Ati vorstman en Nel Schoo een bos gezellige bloemen. Ik heb er nu veel meer plezier van dan later als er misschien een massa tegelijk komen.
Mij is verder verzocht om een verlanglijstje op te geven. Voor de meeste gevallen kan ik dat wel afpoeieren, maar tegenover de museummensen niet. Weet jij iets? Wat dunkt je van een klein modern fauteuiltje? Want ik heb niet erg veel stoelen. Of zit je daar in Domburg zo goed in, dat het onzin is er nog meer te vragen? Weet jij dan iets anders te bedenken?
Je jacquet is in goede staat. Ik neem het vanmiddag mee naar huis en zal het eens goed uithangen en borstelen.
Neef Jaap zond mij het boekje van Koene over Middelburg kort voor en na de bevrijding. Het is droog en zakelijk, maar wel belangrijk en af en toe onbedoeld vermakelijk. Je vriend Adriaan maakt er een droevige beurt in.
Wat zei Fruin en mijn neef? Het schijnt, dat Jacob al zo iets in de gaten had, want tegen Nel Schoo had hij zich in die geest uitgelaten. Misschien was zijn vrouw wel zo leep geweest.
Ik hoor dat Heimans en zijn vrouw weer in Holland zijn. Ben benieuwd naar hun plannen. Het is heel goed mogelijk dat hij weer aan het lyceum terugkomt.
Op de Parnassus is het muggenvreugd. Ik heb dan ook de klamboe weer in dienst gesteld. Is er nu in Zeeland veel malaria? Zul je goed oppassen en gezond hier komen. Ik geniet van elektriciteit en telefoon en het meeste van het gas. Daardoor ben ik ook niet meer chronisch zwart.
Heerlijk als je gauw weer komt en dan altijd bij mij wilt blijven, ook al zal je vaak op pad moeten. Dag Lieve jongen, ik ben zo dankbaar voor al je liefde. Veel kussen van T.
Vanmiddag heb ik je brief van 17-18 juli ontvangen met al je berichten over bezoeken, ervaringen en plannen. Kranig, dat je de tocht Utrecht – Breda in één ruk deed. Na alle training van de voorgaande weken was dit zeker een klein kunstje voor je. Maar al die zware tassen! Moest je de bepakking telkens afladen bij de veren? Je ziet ons land zo wel op z’n mooist midden door de velden, in de open lucht, met een matig gangetje.
Hoewel ik je gisteren net een brief zond, wil ik je nu toch ook nog even schrijven, om je te melden, dat ik heden 2 toezeggingen ontving, die mij zeer verheugen, en waarvan ik hoop, dat ze jou ook welkom zullen zijn. In de eerste plaats, dat Piet met veel genoegen getuige zal wezen. Hij kreeg er een kleur van!, maar ik weet zeker dat hij het graag wil doen. Zelf heeft hij een bruiloft in de familie op 21-23 aug. (in Breda ). Wij moeten ons trouwen dus daarvoor of daarna stellen.
Verder belde mevr. Meerdink mij op, dat de kerkenraad heeft goed gevonden dat zij ons huwelijk inzegent en dat zij het met plezier wil doen. Zodra wij de datum weten, moeten wij dat verder met de kosterij regelen. Zij zal het prettig vinden, dat wij samen eens, bij haar thuis, op bezoek komen, om kennis te maken, zodra jij weer in Amsterdam bent. Toen dit telefoontje kwam, was Piet bij mij (had hier gegeten). En toen hij hoorde, waarover het ging zei hij spontaan: o maar die mevr. M is uitstekend, ik hoorde haar eens te Baarn, wat heb je dat goed gekozen. Ik hoop nu maar dat de hele vertoning goed slaagt en dat jij er ook mee ingenomen bent. Ter ere van die kerkvoorstelling is het misschien toch beter om een hoge hoed mee te brengen? Laat ik aan je over. Strikt nodig is het niet.
Schreef ik je al, dat wij voor het stadhuis een briefje moeten invullen dat wij geen van beide lid van de NSB geweest zijn, of daarmee sympathiseerden? Van mij geloofden ze het wel, want anders zou ik lang uit gemeentedienst weg zijn, maar van jou?
Hedenmorgen bezocht ik Heimans en vrouw, die bij Stomps logeren. Zij waren er haast aangedaan van, weer zo door de oude kennissen ingehaald te worden. Klein en mager, maar goed gezond. Zitten nu zo goed als geheel zonder inboedel. Als je ooit dingen van De Wael gaat opruimen, wil je dan ook eens aan hen denken?
Schreef ik je al, dat de professoren, hoofdassistenten en conservatoren van onze universiteit, van Leiden en van Utrecht een heleboel levensmiddelen kregen van de gezamenlijke Belgische universiteiten? Sardines, lucifers, zout, erwten, bonen, macaroni en reuzel. Vooral de sardientjes en de macaroni zijn erg welkom. De eerste kunnen mooi dienst doen bij ons trouwdejeuner.!
Ik ben erg benieuwd naar de verzen van Den Doolaard en Jordan. Het was zeker een goede beurt, dat je hem kon vertellen, dat je deze bundel op de tentoonstelling had gezien. Wie wordt er nu opvolger van Jordan sr. Is er veel gekibbel over?
Ik vind dat we ons huwelijk nu het beste per circulaire aankondigen, want anders is het daar zo kaal. Ik zal de drukkerij van Portielje eens opbellen of he mogelijk is, zoiets te laten drukken. Zo ja, dan kunnen ze mij de enveloppen vast sturen, dan kan ik die schrijven, althans mijn aandeel.
Vindt je het wel goed wat ik zo allemaal bekokstoof? Ik hoop het maar.
Vandaag een nieuwe lading tyfusvaccin. Maar tot nu toe geen klapperkoorts. Het is donker, ik ga dus in mijn prieel en droom van jou. Omhelzing van T.
Mijn lieve bruidegom, Ce n’est que le premier pas qui coute… Zo stilletjes is het over je gekomen als een dief in de nacht. Je hebt wel wat gemist: wat een sjappies en rare lichte cavalerie, sommige met figuren van 6 maand of meer. Je moet nu nog invullen, dat je niet tot de kameraden behoort hebt. En vooral, als je hierheen komt je stamkaarten meebrengen. De trouwdatum kunnen wij opgeven, zodra je weer in Amsterdam bent.
Als je nog tijd hebt in Breda, zou je misschien kunnen controleren, of de afkondiging inderdaad op zaterdag 28 juli is geschied. En meteen vragen, wanneer zij het antwoord naar Amsterdam sturen. Daarvan kunnen wij dan de keuze van de trouwdatum laten afhangen.
Ik heb Portielje (drukkerij) opgebeld of zij eventueel huwelijksannonces kunnen drukken. Dat zal nog wel gaan, mits in niet te groot quantum. Ik noemde 500 stuks, maar dat vonden zij rijkelijk veel. Kan verder ook wel wachten tot je komt. Model ter overdenking sluit ik hierbij in.
Van de notaris heb ik nog geen bericht; ik heb hem gevraagd op te geven welke stukken hij mijnerzijds nodig had voor de huwelijkse voorwaarden. Als ’t mij nu te lang duurt, bel ik hem op, want je kunt naar Haarlem weer interlokaal telefoneren. Ook de tram en treinverbinding is veel verbeterd., hetgeen van belang is voor ons bezoek aan Heemstede en Haarlem.
Met dokter en tandarts schiet ik goed op, elke week een beetje meer vaccin en elke week boren en krabben.
Je brief van 19 juli ontving ik gisteren, wel bedankt voor alle berichten. Toch maar vreemd dat Felix nu weer in Middelburg rondloopt. Dat hoort zeker bij het militair gezigzag. Wil je eens overpeinzen of ik t.g.t. een vergunning voor Zeeland moet aanvragen met een wetenschappelijk doel, of als jouw vrouw? In het eerste geval zou het misschien goed zijn, als je je door Qu. V. U. en (of) Fruin een brief in die geest laat meegeven.
Mooi, dat het genootschap f500 wil bijdragen voor drukkosten. Je beseft zeker, dat dit nog niet veel is, We moeten nog andere bronnen zien te vinden.
Ik bezit 12 grote lepels, 12 grote vorken, 12 dessertlepels en 12 dessertvorken. Natuurlijk is het prettig om meer te hebben, maar in ’t minst noodzakelijk. Dus als je een stel van jou wilt verkopen, kun je dat zonder bezwaar doen. Of het verstandig is met het oog op geldbelegging moet ik nog informeren. Ik bezit slechts weinig bijzondere lepels en vorken, heb wel soeplepel, aspergetang, 3 sauslepels, aardbeienschep, suikerstrooier, eierlepel, rijstlepel, visschep en een paar kleine lepels voor jam, bruine suiker, stroop. Dus geen vleesvorkjes, groentelepel(s) en meer van dat aparte goedje, ook geen viscouverts.
Ik werkte deze dagen het manuscript van J.G. de Man bij. Over enkele punten, die je opschreef, moet ik nog nader toelichting hebben. DE aantekeningen en brieven uit Leiden heb ik teruggezonden en gezegd dat zij het reçu (dat immers op jouw naam stond) moeten vernietigen.
Werkte ook een molluskenmanuscript door van Kuiper (uit Bilthoven) met enorm mooie tekeningen.
Zondag was B. de Haan op bezoek, om 5 uur! Ik zat op hete kolen, vanwege het gas, en ging af en toe in de keuken maar eens in de pannetjes roeren. Misschien was het een poging om zich te laten inviteren, maar dan kwam hij van een koude kermis thuis, want ik had alleen maar restjes, te weinig voor twee, dus ik heb hem niet uitgenodigd.
De centrale verwarming in het museum is dezer dagen weer gevuld met water. Dat geeft moed voor de stokerij in de a.s. winter. Thuis zijn wij nog niet zo ver. Ik zal dezer dagen eens informeren, moet toch eens naar het kantoor van de administratiebank om over andere punten te spreken.
Ik ben benieuwd te horen, wanneer je weer komt. Iedereen is erg verlangend je te zien! En wie het allermeest? Veel kusjes van T.
Mijn lieve bruidegom Heerlijk was het, vandaag bij thuiskomst je brief van 29/30 juli te vinden. Natuurlijk wel jammer dat de afkondiging in Breda jl. zaterdag niet is geschied, want nu wordt alles een week later, Maar wij zijn er niets minder gelukkig om, en we zullen heus de tijd te voren nog wel erg nodig hebben. Als zij in Breda nu ook zo slof zijn met het terugzenden van het antwoord, moeten wij nog een week wachten!
Ingesloten een bericht van De Leeuw. Ik heb eigenlijk op 11 augustus een vergadering in Leiden, waar ik graag bij zou zijn, maar nodig is het niet. Nu dacht ik, of wij dan soms samen naar L. konden gaan, per boot, met fietsen mee, en dan terugfietsen met de kaas. Als De La Hayze er geen bezwaar tegen heeft, om op zondag die besprekingen over huwelijkse voorwaarden te voeren, zouden wij van Leiden via Heemstede en Haarlem terug kunnen gaan. Ik kan wel bij hem of bij mijn schoonzuster slapen, en jij misschien bij de Mullers? Enfin, dat bespreken we wel als je weer hier bent. Dela H. zond mij concept voor testament en huwelijkse voorwaarden. Ik heb de lijsten van effecten, hypotheken e.a. gelden al klaar.
Koop geen Fauna van Nederland voor mij. Ik kan ze van de uitgever altijd voor gereduceerde prijs betrekken in mijn kwaliteit van medewerker. Vakblad v. biologen gaat in augustus weer verschijnen. IK hoor dat tijdschrift aardr. Gen. Ook weer pogingen doet. Dank voor prospectus v.d. Veur. Dat heb je toch voor mij besteld? Of moet ik dat nog zelf opgeven?
Er is het een en ander aan post gekomen, en ook mooie bloemen. De museummensen willen ons als huwelijkscadeau een schilderijtje meet een Zeeuws onderwerp cadeau doen. Ik hoop dat het slaagt. In ieder geval aardig bedacht.
Bootverbinding Utrecht -Amsterdam zal ik morgen in museum informeren. Zouden die ook op zondag varen? Daar mijn velo in de reparatie is, kan ik je niet aanbieden om je af te halen en een deel van de bagage over te nemen. Ik hoop dat je alles torsen kan.
Piet komt deze week donderdag eten en is de hele volgende week in de omgeving Hilversum voor een kamp met zijn politieke clubje. De Beaufort komt nu niet meer logeren, nu hij op en neer kan reizen. Hij heeft zelfs een rijvergunning voor zijn mobiel gekregen. Nu nog de benzine en het rijbewijs.
De universiteit begint wakker te worden. Uit de kringen van assistenten, conservatoren e.d. is nu actie tevoorschijn gekomen om de biologiestudie wat beter te leiden en voor de studenten efficiënter te maken. Zodra dit rapport klaar is, wordt het aan de hoogleraren van onze faculteit aangeboden. Op het ogenblik leven deze nog in onwetendheid, en mag het nog niet uitlekken. ’t Is natuurlijk wel wat vreemd, als het van ondergeschikten uit moet gaan en niet van de hoge heren zelf. Maar de voorbereiding en opstelling zijn in uitstekende handen.
Moest je nog erg draven deze laatste dagen in Breda? Die fietstocht naar Utrecht is ook niet bepaald om uit te rusten. Ik hoop, dat je wind mee hebt. Zaterdag moet ik wel even op een paar boodschappen uit, maar zondag blijf ik thuis. Benieuwd wanneer je komt; je hebt toch een huissleutel. Mijn beste gedachten zijn met je. Veel kusjes van T.
Trein: vertrek CS 10.40, neemt ook fiets mee, wel tijdig aan station zijn. Boot vertrek Weerdsingel 8.30 neemt ook fiets mee, wel tijdig aan boord zijn. Geen van deze vervoermiddelen gaat op zondag
Piet Wagenaar Hummelinck komt 2 dagen hier werken en logeren op de Parnassus. Misschien zie je die dan nog. Als hij vandaag ook bij mij eet, heb ik 2 stotterende Pieters te gast!
Liefste Pico, Vanmorgen kwam je brief van donderdag, wel bedankt. Wat vervelend dat de treinreis zo oncomfortabel was. Zat je niet te veel in de wind? Want hoe nuttig een beetje ventilatie ook is bij zo’n volgepropte wagon, voor degenen die te dicht bij het raam zitten kan het wel eens al te fris worden.
Wat al misère bij je logeeradressen! Eerst v.d. Hurk , later v.d. Driest. Ik hoop dat de bruiloft van Claartje er niet door in het water valt. Hier kwam een aankondiging van dat huwelijk. Er liggen 4 nummers van Kijk op tafel 18 t/m 21.
Ik ben blij dat je het weekend naar Domburg gaat, want dat is frisser dan in de formaline alcohol atmosfeer van de vissenheuvel. Hoe was de overtocht per Dukw? Waren er al veranderingen in de bevolking van de Wael? Heb je Bogaert gesproken? Kun je al zien dat het water lager staat? Vanavond meldt de courant, dat West Kappel gesloten is. ’t Is te hopen dat het kalme weer nog een beetje aanhoudt, zodat er gelegenheid is hem wat te versterken.
Het is echt saai, dat je weg bent. Ik heb aldoor het gevoel, dat ik op iemand zit te wachten. Kitty kwam di-do, zag er pips uit. Die vreemdsoortige huishoudster Suus is er nu geheel van door (vrijwillig), met een of meer heren van de lichte cavalerie. Maar ondertussen moet Kitty nu dat hele grote huis alleen bewerken, en dat met de winter voor de deur. Piet at hier vrijdag en vertelde, dat hij ma-woe met een persexcursie naar Zeeuws Vlaanderen en Brussel gaat maken. Hij was erg geagiteerd en gespannen. Na tafel en in de verdere avond zakte dat wel af en werd hij rustiger. Waarom hij zich al die drukte op de hals haalt, is mij een raadsel. Niemand is hem er dankbaar voor. Ik maakte die avond (het was koud!) de kachel aan, maar het werd geen succes, leek wel een vergassingskamp met rook en stank. Later op de avond ging het beter.
Omtrent secretariaat aardrijkskundig genootschap geen verder nieuws. Het schijnt, dat er nog een kandidaat is, maar die moet zich er nog op beraden. Stel je er dus maar niet te veel van voor; ik vrees dat het niet doorgaat voor jou.
Dinsdag kwamen de kaarten van de ANWB. De Beaufort was zeer verheugd met een lange brief van zijn dochter uit een kamp bij Batavia. Het is een uitgebreide en geestige beschrijving van haar omzwervingen en van het kampleven. Van Maus en Mia Lieftinck kwam bericht, dat zij het goed maken, zo ook van Betje Polak en Mies Maasland- Labije de Bruijn. Wel is de man van deze laatste omgekomen. Van Marius nog niets vernomen.
Woensdag heb ik bonnen gehaald en gerookte paling gekocht. Wel jammer, dat die er nu juist is terwijl jij weg bent. Ook verse vis, waarop ik Piet trakteerde, en vandaag alweer verse gulletjes. De lever is het lekkerst.
Havinga belde woensdag op, dat hij toch naar Kopenhagen ging (je weet, dat hij aanvankelijk geen zin had, maar dat ik hem erg aanspoorde) voor het conseil permanent pour exploi. De la mer. Ik ben blij, dat hij het doet: Nederland behoort daar tegenwoordig te zijn, en kan dan misschien nog wat nuttigs bereiken.
Zover was ik toen Wouter en Greet kwamen en hier een kopje thee dronken.
Ingesloten post is voor je gekomen, dus geen urgente zaken. Misschien schrijf je even een briefkaart aan die Zeister familie, om te zeggen dat het ons spijt, dat zij vergeefs aan de deur geweest zijn.
Dinsdag kwam Dammerman opeens aanzetten en bracht niet alleen een sierlijk zilveren kandelaartje, als souvenir aan zijn vrouw, maar ook nog een beeldschoon tafelkleed, geborduurd, met 6 vingerdoekjes. Hij moet nodig klagen, dat hij geen cadeautjes bedenken kan!
De verwarming is nog niet gevuld. Ik sprak de stoker; hij verwacht, dat die ceremonie nu a.s. dinsdag zal plaats hebben. Donderdag woonde ik eerst de opening van de tentoonstelling van entomologische boeken bij, en ging daarna nog borduurwerk van Esmee ’t Hooft bekijken, waarvan een kleine expositie op de Keizersgracht was. Zij is een vriendin van Kitty en zeer artistiek begaafd. Voor een man misschien wat te veel gepriegel, maar ik vond het heel mooi en knap.
Vrijdag werden de Torren fribussen (? VBJ) 100 jaar. De feestvergadering was heel genoeglijk, 6 niet al te lange toespraken. Daarna ruimschoots tijd om heel wat mensen te spreken.
Vandaag Nel Schoo opgezocht in haar nieuwe etablissement. Zij is haast weer beter. Morgen ga ik mijn nicht Moorrees- Hendriks verwelkomen na har 10-daagse treintocht van Graz naar Amsterdam.
Met Loosjes sprak ik af, dat we 10 of 12 nov. In Leiden vergadering van de Mollusken vereniging houden. Ik moet dan een korte toespraak houden. Op 27 okt. Vergadert de Dierk. Vereniging in Leiden. Heb je ambities om daarheen te gaan? Ik niet zo erg. Het programma weet ik nog niet.
Brongersma gaat volgende week met de sibajak naar de Oost. Hij heeft alleen uitrusting voor deze streken, dus zodra zij in de Rode Zee komen, kan hij zijn distinctieven (hij gaat als majoor!) alleen maar met leukoplast op zijn blote tida ada plakken. Ik ben benieuwd waar hij de eerste ruzie krijgt; het is zo’n querulant mannetje.
Ik hoop, dat je naar je zin kunt opschieten. Heb je er nog wat op gevonden om de Bal boekjes over te brengen zonder van den Driest een dubbele breuk te bezorgen. Sjouw zelf maar niet te hard, anders krijg jij ook een of andere itis, en ik wil je gezond terug zien, vol goede moed voor de werk- wintercampagne. Het is mij opgevallen, dat je in deze maanden zoveel viever en jeugdiger bent geworden. Komt dat allemaal door de bevrijding van jarenlange druk en door het zonnetje van binnen?
Veel kussen en stevige omhelzing van T.
L.P. Het kistje met vruchten des velds kwam heden goed aan. Er zat in: prei, wortelen, 4 kolen en appels. Dus nu kan ik zuurkool maken. Wil je Labruyere wel bedanken voor de goede zorgen. Ik deed er geen nieuwe vrachtbrief en adres in. Misschien kun je die zelf voor hem maken.
Volgend maal geen bijzondere wensen. Een paar bieten, een paar winterwortelen en verder maar liefst meer appels en (of) peren. De groenten en vruchtenvoorziening was deze week tamelijk goed. Groente vrij en druiven, peren en tomaten op de bon. En nademaal ik nu ook jouw rantsoenen krijg, ben ik niet slecht af!
Over aard gen nog geen verder nieuws. Er is wel over geconfereerd maar het resultaat weet ik niet.
Artis staat nog steeds stampvol inktzwammen. Ik heb weer veel nieuwe plekken ontdekt.
In de Groene staat een zeer goed stuk over Walcheren. Jacob maakte mij er op attent en ik bestelde het dadelijk. Hij zou jou nog een paar briefkaarten en kaartjes van de inundatie brengen. Van deze laatste zou ik er graag ten spoedigste eentje hebben om in een brief met Non aan mevr. Ruge in Zürich mee te geven. Non gaat de 24ste per Swiss air.
Kitty stuurde het petroleumstel. Ik moet nog instructies van haar krijgen over de behandeling. ’t Is een groot ding, je kunt er best op gaan zitten.
Lange brieven van Haas (Chicago) d’Arcy Thompson en Laidlaw (Engeland) Adam (Brussel) Allemaal weer plannen voor werk.
Ik las deze week Vrij Nederland (het Hollandse) omdat er ook een stuk over Walcheren in stond. Ik vind het vrij wat beter dan Je Maintiendrai
Dag lieve beste jongen Heel veel kusjes van T.
Lieve Pico van mij, Erg veel dank voor briefkaart en brief van 13 oktober met je avonturen in stad en in Domburg. Ja, ik betreur het ook, niet eens te hebben kunnen schuitjevaren. Met de dukws (?VBJ) kun je nu dagelijks aan de lopende band door Amsterdam racen en varen in het Oosterdok. Ook zag ik er een de Amstel doorklieven. Hoe hij er dan weer uitklautert tegen de steile oevers, weet ik niet.
Ik ben blij, dat West Kappel dicht is; het geeft de mensen moed voor de volgende stap. ’t Zou mij hard meevallen als V.V eind van de maand dicht zou zijn. Intussen is het weer uitermate gunstig.
Het kistje is maandag door v. G & L. geweigerd voor Domburg. Zeker omdat het transport Middelburg – Domburg stagneert. Nu zend ik het morgen naar museum Middelburg.
Behalve een handvol wortelen en bieten zou ik nog wel wat uien kunnen gebruiken. En natuurlijk de overheerlijke appels. Ook heb ik nog wel belangstelling voor de maanzaadolie. Enfin u ziet maar oversjouw je er niet aan.
Met het kacheltje van Kitty ben ik nog niet op goede voet. Zij blijkt het zelf ook niet van binnen te kennen Nu zal ik eerst Wouter eens inviteren, en als dat niet helpt ons technische factotum Bongaertz.
Het programma van de Dierkundige vereniging lokt mij niet bijzonder aan. Over aardrijkskundig genootschap niets meer gehoord.
Gisteren had ik uitgebreid bezoek van mevr. Bouten – Klinkhamer, weduwe van Ir. Bouten, die destijds door een ongeluk bij de mijnen omkwam. Zij is van mijn leeftijd en beheert de enorme prentencollectie van de chirurg Bierens de Haan (neef van Johan Abraham). Zij geeft af en toe lezingen over kunst aan school voor Maatschappelijk werk, en zo ook over schelpen. Kwam in museum wat namen vragen, alsmede enige zoölogische kwaliteiten van die beesten. Ik heb haar in museum een en ander laten kijken en inviteerde haar ’s avonds thuis om wat mooie “prentenboeken” te zien. Het tjotjokte allemaal erg goed, ook met Kitty. Zij is door haar man een nichtje van de vorige notaris van Heemstede en diens vrouw (Boerlage – de Hoop Scheffer) die bede dierbare vrienden van mijn ouders waren. Daar heb ik de oude mevrouw Bouten – De Hoop Scheffer en haar beide zoons Kees en Johan ook vaak ontmoet, en misschien dit vrouwtje, die met Kees getrouwd was, ook wel. Ik sprak af, dat jij en ik eens samen de prenten van B. de H. mogen komen bekijken, speciaal ook met het oog op de talrijke spreeuwpotten die er op afgebeeld zijn.
Ik heb nu eindelijk mijn giroboekje ontvangen, zodat ik enige achterstallige betalingen kon doen. Als ik de zaak goed begrepen heb, is bij de gemeentegiro alles wat na 26 sept gestort wordt vrij. Het Rijk is minder coulant en maakt daar giraal geld van. In zo ver zou het aanbeveling verdienen om zoveel mogelijk op mijn giro te storten, omdat we daar dus vrij over kunnen beschikken. Maar zelfs als het op jouw girale afdeling staat, kunnen wij het vrij maken door het op mijn rekening over te schrijven. Enfin, voorlopig heb ik nog geld genoeg, jij ook?
Vandaag weer voor ’t eerst aan de koffietafel in Artis gegeten. Eigen broodjes en restaurantsoep, die heel goed was, maar duurder is geworden en nu 40 cent kost. Wordt voor dagelijks gebruik misschien wat kostbaar, want er moet ook nog een fooitje bij.
Er zijn nu langzamerhand al een massa biologen uit Indië terecht; v.d. Honert, Betje Polak, Tilly Stork en man, Maus en Mia, v.d. Vecht, Betrem, Diakonoff, Mies Labrij de Bruijn, Reuter, van Steenis, van Bemmel en vrouw. De toestand wordt er daar anders niet vrolijker op, en het is uiterst ongelegen, dat de G.G. hier tussen door nog eens met zijn ontslag aankomt. Ik ben bang dat daar meer persoonlijke dan staatkundige overwegingen achter zitten. Kitty had een lange brief van haar zuster Elsje bij zich. Ongeveer gelijksoortige berichten als uit Nella de Beauforts brief.
Ook hoorde ik dezer dagen vermakelijke verhalen van de 2 prinsesjes op de school van Kees B. in Bilthoven. Het publiek kan niet laten ze onderweg aan te gapen, maar Trix en Reen vinden dat een koopje. Zij worden per auto gebracht en nemen dan ook een jongetje uit de buurt mee naar school. Zelf kruipen ze onder de bank en laten het vriendje voor de ramen staan om al het gejuich in ontvangst te nemen.
Eenmaal had Trix haar handen vol inkt gesmeerd en ging naar de kraan om ze af te poetsen. De juffrouw zei: O Trix, wat zal je moeder wel zeggen! Trix: moeder zegt laat maar zitten, dat slijt vanzelf wel.
Bij een soortgelijke schoonmaakprocedure was er opeens geen vim meer. Ja, zei de juffrouw, dat is niet meer te krijgen. O, zei Trix, vraagt u maar aan moeder; wij hebben kisten vol meegebracht uit Ottawa.
Af en toe komen Juliana en Bernard golfen op de golfbaan in Bilthoven, en brengen dan de 2 oudste meisjes mee om als caddie te dienen. De chic van Bilthoven vindt dat niet deftig.
Je herinnert je, dat ik in Domburg die lange wollen kousen heb zitten uithalen. Een deel van die opgekluwende wol nam ik mee, een ander deel stopte ik in een der kartonnen dozen, welke nu klaarstaan om naar Amsterdam gestuurd te worden, hetzij in het kastje naast de deur van de logeerkamer, hetzij in het buffetje er tegenover. Dit laatste is het waarschijnlijkst. Zou je eens willen kijken of je daar 1 kluwen in vindt van bijgaand staaltje, en deze dan in je zak steken. Ik vrees dat ik voor het colbert kostuum van het nieuwe neefje een klein beetje wol te kort kom. Als je zelf niet goed kunt zien of je de juiste kleur en dikte en kwaliteit te pakken hebt, laat Marina dan even kijken.
Maak je je niet te moe met al dat gesjouw met boeken en botten? Hoe vond je Ada? Jacob klaagde, dat zij zo somber en futloos was. Voor hen is de toekomst ook niet bepaald rooskleurig.
Ik hoop, dat je tevreden kunt zijn over je reis. Groet Brakman heel hartelijk en ook Rika en Jaap en Ada en drietal Labruyere en van den Dries. Kussen van T.
L.P. Voor alle zekerheid meld ik ook nog even naar Domburg dat ik kistje heden franco verzond naar museum. Als je nu thuis bent, moet je aan Labruyere om de sleutel vragen, tenzij je kans ziet het kistje per bode van M. naar D.te krijgen. Anders geen nieuws sedert gisteravond. Tot volgende week T.
Op 9 nov houdt prof Clay een voorddracht over atoomenergie in de aula. Ik heb gevraagd voor jou een kaart te mogen ontvangen.
Briefkaart oktober 1945.
Maandag 4 uur p.m.
LP Beeks kwam hier zojuist en adviseerde om zo spoedig mogelijk te solliciteren. De secretaris van het bestuur v. T. is mr. Th. Westra van Edenstraat 1 Haarlem. Dus do it now. Het schijnt dat zij voor het eind van het jaar nog een beslissing willen nemen. Had je eigenlijk al iets gedaan. Ik weet niet of ik nu moet opbellen, om te vragen of hij al aan zijn bevriende relatie schreef, want ’t zou een beetje gek zijn als het bestuur al van je afwist, voor dat je zelf geschreven had. Kreeg een heel pak overdrukken van Clench. Mooi voor vanavond en zit weer vol plannetjes. Woensdagmiddag twee botanische promoties. Mevr. Bouten kwam donderdagavond de geleende schelpenboeken terugbrengen, en vroeg wanneer we eens kwamen kijken naar de tekeningen van DR. B de Haan, waarbij enige met spreeuwpotten. Met veel liefs van T.
Liefste Pico, Vanmiddag bij thuiskomst vond ik je brief van 17 oktober. Soms is de post erg vlug. Gisteren 18 oktober kreeg ik een brief van Krien, die ook 18 okt. In Baarn was afgestempeld. Een half jaar geleden deed zo iets er 10 a 14 dagen over.
Zo’n reisje met het bootje Middelburg – Domburg v.v. is altijd erg voordelig voor mij, want dan ben je gedwongen een dik uur zittend door te brengen en dan neem je pen en papier voor een krabbeltje.
Ik verheug me op Jean Lapin. En ik hoop maar dat dit grenouille ditmaal wel “voulait etre aussie qu’ un boeuf”. Als je hem soms lang voor kerstmis meebrengt of toegezonden krijgt, dan stoppen we hem in het koelhuis van het museum. Dat deed ik indertijd ook met een bloemkool, die je mij zond toen ik op het punt stond naar de Zuiderzee of naar Nunspeet te gaan. Maar in het koelhuis krijgt Jean Lapin geen eten, dus zijn molligheid moet hij zich van te voren verwerven.
Ingesloten een brief over het pensioen van je moeder. Eindelijk zijn zij daar wakker geworden. Dit bedrag kun je naar alle waarschijnlijkheid wel van geblokkeerd geld betalen, hetzij van je eigen rekening, hetzij van de mijne. Het gemeentegirokantoor heeft aan al zijn klanten een duidelijke instructie gezonden, hoe zij met hun rekening moeten omspringen. Een overzicht van wat er geblokkeerd of giraal is, volgt zo spoedig mogelijk. Vermoedelijk is alles wat ik daar op 26 sept bezat giraal. Ik ben er nog niet achter, of een mens nu aan zijn spaarbankboekjes mag komen.
In de courant van vanavond staat, dat Veere ook gesloten is, en dat er zo spoedig mogelijk met afmalen zal worden begonnen, zodra de dijk geen water meer doorlaat. Dat is dan geweldig meegevallen. Ik zou graag zien hoe het bloot komende land er uitziet. Woest en ledig als het scheppingsverhaal. Er komen nu enige moeilijke weken voor de mensen. Als het te nat is voor wegverkeer en te droog voor scheepvaart. Ga je nu het weekend niet meer naar Domburg, uit vrees daar te moeten overwinteren? Ik kom vast en stellig naar de Wael als de aardbeien rijp zijn.
Vandaag kocht ik in de “Pijp” , een echte volksbuurt, een kilo prachtige schol. Veel en veel mooier dan wij in onze gouden wijk krijgen. Ook vlot vlees kunnen krijgen, trouwens ik had nergens moeite mee deze week. Wouter heeft zich verdienstelijk gemaakt met mij aanwijzingen te geven voor de 2 petroleumtoestellen. Ik hoop, dat ik ze nu dit weekend voldoende onder de knie krijg. Verder ga ik mij bezighouden met zuurkool inmaken.
Gisteren uit Den Haag bericht van overlijden in Indië van 2 neven Westhoff, 1 neef Brix en 1 neef Doorman. De drie eersten waren vrij oud 60 en ouder, de laatste is een jonge man. Uit Utrecht bericht dat Eyma en Ferman overleden zijn in Indië. Daarentegen kwamen Rümke, ten Houten en vrouw (= Anneke Pannenkoek ) er levend af.
Piet heeft mij vandaag in de steek gelaten. Hij is eerst gisteravond laat van zijn Belgisch avontuur teruggekomen en had het nu zo overladen druk, dat hij er niet uit kon breken.
Zondag ga ik koffiedrinken bij Greet en Wouter omdat mijn schoonzuster daar dan ook is.
Van Krien bericht waar ik de jassen in Haarlem kan afhalen. Nu zal ik er de volgende week maar eens heen gaan. Mogelijk te combineren met de bank of Teyler.
Trams rijden hier nog alleen van 6.30-10 en van 2.30-6 uur. Zaterdag van 6.30- 2 uur. Om iets aan de tram te hebben zie ik als enige mogelijkheid op mijn treinentableau (het is oud van 3 sept!) Vertrek Breda 8.14, aank. Nijmegen 10.32 Vertrek Nijmegen 10.49, aankomst Amsterdam CS 13.55. Dan kan ik je aan CS afhalen (ik mag niet op perron) aan de oostelijke uitgang en wij kunnen om half 3 per tram naar huis. Amstelstation is niet zo praktisch, omdat je dan met 2 trams moet. Als je bagage op een fiets transportabel is, kan ik met 2 fietsen aan Amstel komen.
Het zal tot op het laatste moment een verrassing zijn, wanneer je komt, omdat de factor tandarts onzeker is. Hoe meer je thuiskomst nadert, hoe meer ik er naar verlang. Doe echter alles goed en rustig af, anders heb je hier toch een onvoldaan gevoel en zou je misschien gauw weer weg moeten.
Ik houd nu maar eens op en ik hoop, dat je deze nog in Middelburg krijgt. Groetjes bij Ada en aan Brakman, en voor jezelf veel kussen van T.
LP Ben je zonder ongelukken genaderd tot Breda? Ik hoop dat de verdere reis ook goed zal verlopen. Benieuwd wanneer je nu thuiskomt. Piet Hummelinck heeft tegen vrijdag belet gevraagd in de logeersalon. Ik weet niet wat hij komt doen, misschien naar N.D.V. in Leiden? Hoewel mij dat een mijl op zeven lijkt.
Tot mijn grote vreugde werkt de Gooise wasserij weer. Ik heb er dadelijk een hele partij heengebracht.
De zuurkoolinmaak is goed verlopen. Het waren mooie kooltjes. Zijn dat nu witte of Savoie? Nu kijk ik met belangstelling naar de zendingen uit die je aangekondigd hebt.
Zondag kon ik wel flink opschieten. Heb bij Greet en Wouter koffiegedronken, waar ook mijn schoonzuster was. Ik vond het er nogal vervelend, en was blij weer thuis te zijn. Wat een zacht weertje, net wat voor mij!
Over de Indische biologen zijn nu de volgende berichten: Dood: Eyma, Ferman, Bakh. Vd Broek, de Groot, Vos, vd Goot, d’Angremond, . Levend: Lieftinck, Tilly Stork, Betje Polak, Mies L. de Br., Rümke, v. Bemmel, vd Honert, v. Steenis, Hoeks, Boedijn, Kalshoven, Betrem, vd Vecht, Reuter, Heyn, Toxopeus, Sody, v. Weel, Hille R. , van Eek, Franssen, ten Houten en vrouw, Westerberg, J.K. de Jong, Diakonoff, Hardenberg, ter Pelkwijk, Donk, Blijdorp.
Zo juist arriveerde het pak drukwerken: Vrij Nederland, Kijk en Prov. Z. Courant. Nu hebben we dus weer wat telezen. Ik heb juist de oude uit.
Over aard gen. Geen nieuws. Beaufort doet er geen mond over open; ik weet niet goed, of ik er naar vragen moet, of maar beter zwijgen.
Ik heb mijn nieuwe tand gekregen. Hij is erg netjes. Het voelt allemaal nog een beetje vreemd na het maandenlange hiaat.
Schreef ik je al dat het kacheltje van Kitty nu voortreffelijk werkt. Ik ben blij dat we onze petroleum nu nuttig kunnen gebruiken.
Al weer paddenstoelen uit de tuin geplukt. Kwam ook Rudolf tegen, die er met een nimf aan het kuieren was.
Veel kusjes en tot spoedig ziens ! van T.
LP Ik heb eigenlijk niet zo heel veel te schrijven, maar ik wil toch iets laten horen voor je Middelburg weer verlaat. De afl. van Vrij Nederland die je aangetekend uit Breda zond zijn goed aangekomen. IK bewonder altijd de buitenlandoverzichten van Van Blankenstein.
Gisteren was hier F.P. Vermeulen uit IJmuiden, secr. Van de reddersvereniging en een warm vriend van het museum. Hij bracht nog een huwelijkscadeau mee, nl. een herinneringsbord van het 50 jarig bestaan van de stichting van IJmuiden.
Het pakje aan mijn nicht Sijlmans in Heelsum heb ik afgezonden. Ongefrankeerd ter meerdere veiligheid.
Donderdag is Felix Prince in Leeuwarden overleden. Na de berichten die wij bij ons laatste bezoek aan de ouders hoorden, was dit einde wel te verwachten.
Er is niet veel post, meest financiële dingen: Overijss. H.bk, Lissa en Kam, Factorij.
Ik heb nogal prettig kunnen werken deze avonden. Het is zo’n voorrecht dat het hier goed warm is, en ik betreur het alleen maar dat jij nu in de kou moet zitten. Vandaag is er tenminste flink zon, en dan profiteert je vissensalon er goed van.
Heb je nog college gegeven voor de jongelui en waarover ging het? Zaten de ouders er ook bij/ Ik ben benieuwd of je vandaag nog naar Domburg gaat. En hoe het eiland er nu uitziet.
Sjouw je niet te hard om bullen hier heen te slepen. Wij kunnen ook gelukkig zijn zonder dat, maar niet als jij je een rotje werkt. Veel kusjes en van alles het beste Tera
Mijn lieve Pico, Gezellig was het om gisteren bij thuiskomst je brief van 15 nov te ontvangen. Zo is er voor jou dus altijd weer wat nieuws op te neuzen in Middelburg. En voor de mensen daar is het leuk om de verhalen uit de wereldstad te horen.
Ja, ik had al vergeefs gezocht naar de pompa speda. Nu laat ik mijn banden aan de overzijde opblazen.
Uit de radiorede van Lieftinck hoorde ik, dat het een vergissing is geweest om de achterstallige BPM dividenden vrij uit te betalen. Dus krijgen we de volgende alleen maar geblokkeerd of hoogstens giraal. Het blijkt, dat ik bij de gemeentegiro geen geblokkeerd geld bezit. Op 3 okt. Bezat ik f 1018 giraal. Aan vrij geld krijg ik alleen mijn salaris en rente van Grepin & van der Vlugt Derhalve is het zaak om nog heel zuinig met dit vrije geld om te springen en niet, zoals L. wil, alle bedragen beneden f 25 vrij te betalen.
Ik ben benieuwd, welke bezittingen, stations je nu in Breda hebt afgeschaft, en hoeveel je er nog overhoudt. De kruierij van der Feen &Co is nog steeds een bloeiende zaak.
Ik hoop, dat je dit weekend in Domburg bent. Dat is altijd nog frisser en animerender dan de stinkvissensalon of de familiekring van der Driest. Waren er al weer verschuivingen in de bewonerssamenstelling. Heb je nog wat van Rika gemerkt?
Ik had een heel stille, prettige zondag. Veel opgeruimd en veel genaaid, maar nog altijd niet genoeg naar mijn zin. Het wordt al merkbaar droger in huis, de deuren klemmen minder en mijn handen gaan schilferen.
Volgens mijn berekening kun je op zijn vroegst woensdag terug zijn. Enfin, ik merk het wel, hoe eer hoe liever. Ik hoop, dat je niet ziek wordt van de kou. Ingesloten lezing heb ik niet bezocht, hoewel het onderwerp mij zeer interesseert. Had geen zin om weer 1 uur enkele reis te marcheren.
Onze nieuwe visitekaartjes zijn gekomen. Een exemplaar gaat hierbij.
Het schijnt, dat er in de kleine kunst (cabaret e.d.) minder zwaar gezuiverd wordt dan in de Kunst met een grote K. Nu gaan velen van de KUNST naar de kunst over, en men vertelt, dat nu binnenkort ook Mengelberg terugkeert en een plaatsje bij de revue krijgt: Willem kom terug, alles is vergeven en vergeten.
Dag mijn lieve man, ik draaf nog even naar de post en geef een knipoogje aan de ouwe maan, om in jouw kamer te schijnen. Tot spoedig omhelzend van T.
Picolief, deze brief van amigo Brakman kwam hedenmorgen. Ik heb er mijn aandeel uit geput (over de slakko’s) en zend hem nu aan je op. Ook was er nog een brief van Ada met veel hoera-hoera over je toespraken tot de verwaarloosde (op natuurhistorisch gebied) jeugd. Hij ligt echter thuis en ik ben in het museum. Je zult de bijzonderheden wel horen. Informeer eens hoe de operaties met de knokploeg inzake Jaaps compagnon zijn afgelopen. Piet is niet gekomen; had het te druk met zijn a.s. reis naar België
Kitty bracht o.a. veel gerookte vis mee. Dus ben ik voor vele dagen onder dak en kun je zonder gewetensbezwaren alle vleesbonnen opeten. Ik heb haar de appel en peer namen van Willem opgegeven.
Anders heb ik niet veel nieuws sedert gistermorgen. Had je een goede en niet te koude overtocht?
Ik sprak vanmorgen Frenkel en vrouw, beide via Barneveld, Theresiënstadt, Zwitserland terug. Hij is nu directeur van het staatsveeartsenijkundig onderzoekingsinstituut hier ter stede en inviteerde mij om zijn laboratorium te komen kijken. Ik zal wachten tot je weer terug bent. Engel wil ook graag mee
Met veel kusjes van T.
Mijn lieve Pico,, ik was erg blij met je kaart , vandaag in de bus. Het verheugt mij dat je reis via Moerdijk geslaagd is. Toen ik om half 7 koud en nat op de Parnassus in de behaaglijkheid stapte, dat ik: zou P. nu haast in Middelburg zijn, of nog ergens in Nederland aan een steiger een longontsteking opdoen. En nu zit je vermoedelijk in Domburg. Hoe was de tentoonstelling? Wat voor indruk maakte de minister. Mocht je soms ook een klein schilderijtje uitzoeken? Met welke dame ben je erheen gegaan?
Ik ben ook benieuwd te horen, hoe je De Wael aantrof. Had Kees al nieuwe uitvindingen gedaan? En kreeg je veel verhalen over beplantingen en gewassen? Pasen is nogal laat in 1946. Het zal er dan al voorjaarsachtig wezen.
Het was maar goed dat ik naar Westerveld ging; behalve de familie waren er slechts 4 mensen “van buiten”. Tijdens de tocht over het kerkhof regende het gelukkig niet, wel daarvoor en daarna. Ik sprak er nog juffrouw van Berlekom, mijn oude lerares Frans uit Haarlem. Zij wil je toch zó graag eens zien (om over de oude tijd in Middelburg te praten). Nu, van haar zeg je beslist niet: wat een spook van een mens!
Mehr heeft opgebeld, dat hij in Brabant is geweest, maar niet jouw maat heeft kunnen krijgen. Nu gaat hij over 14 dagen weer, en heet opgegeven, dat zij daar dan zorgen moeten voor jouw maat. Dus is er grote kans, dat er binnenkort iets komt.
Van suppoost Markus kreeg ik een kilo lof. Nu zit ik te smikkelen, helaas alleen. Ook schijnen de tongen (solea) altijd te arriveren als jij weg bent, want vandaag glibberden ze op de Stadionweg.
Vrijdag moet ik mij wel even gaan vertonen bij dat feest van Weevers. Er is dus kans dat ik tussen 2 en 3, wanneer jij arriveert, niet per telefoon in het museum bereikbaar ben. Als je nog moed hebt, om na je lange treinreis op de velo te klimmen, kom dan tegen half 4 in de koningszaal. Er zal wel een kopje thee of een borrel op kunnen overschieten.
Maandag a.s. zijn de kolen weer op. Er is een goede kans, dat er die morgen vroeg nog nieuwe gebracht worden. Beaufort was er ijselijk actief over. Zeker om niet een minder succes te hebben dan ik. Enfin, ik moet het eerst zien. En als die voorziening het hele winterseizoen zo ongelukkig blijft, zullen we nog wel vaker dergelijke opwindingen krijgen.
Thijs Mol heeft aangekondigd dat de walvissententoonstelling nog tot kerstmis aanwezig is.
Van Piet heb ik niets meer vernomen. Zou hij stiekem ook naar Middelburg gereisd zijn, om bij de opening van de tentoonstelling te wezen.
Ik las vele hoofdstukken uit v.d. Veurs boek. Het is ontzettend slecht van stijl, en ik kan de gedachte niet van me afzetten , dat hij wat al te veel een persoonlijke antipathie tegen Meerkamp laat uitkomen. Het is heel goed mogelijk dat M. daar aanleiding toe gaf, maar dan nog vind ik, dat v.d. V. dat had moeten verzachten in plaats van aandikken. Alles met elkaar is het boek wel een document.
Heb ook verder veel gelezen, zowel thuis als in het museum. Morgen ga ik mij prettig met naaiwerk bezighouden. Wat wil je de kerstdagen doen? Lang slapen, veel eten, werken of met de radio spelen. Ik maak een lijst van alle karweitjes, misschien komt er 1/10 de klaar.
Veel succes met alle besprekingen en werkzaamheden. Gelukkig dat het niet zo koud is als verleden week. Met welk vervoermiddel ga je nu naar Domburg?
Ik denk de hele dag aan je, en dat geeft zo’n prettig en veilig gevoel. Dag mijn lieve man, veel kusjes van T.
Zondagmiddag: Ik ga straks even naar de Prince’s waar Jet, de weduwe van Felix logeert.
Het is een symptoom , dat v.d. Veur eindelijk helemaal zich verzette toen hem zijn fiets werd afgepakt. Als je een Hollander aan zijn fiets raakt, dan kom je aan zijn leven. Zo heb ik het ook gevoeld. Veel kon je van de Duitsers verdragen, maar niet dat ze je fiets afpakten.
L.P. Brakman had van Engel in leen: Kaas & Ten Broek, zeemollusken. Dit staat in de kast op jouw kamertje “op hetzelfde boord , waar v.d F. Geobiologie van Baar Baroe gevonden heeft” Wil je dit meebrengen voor Engel?
Anders heb ik geen nieuws. Vanmorgen was Mörzer Bruijns hier. Ontving je brief van 14 dec. Prettig, dat je de velo van van den Driest kan krijgen, maar er staat nogal een boel wind voor een tochtje. Alleen kun je per fiets niet veel bagage meenemen.
Gisteravond las ik met veel genoegen het dramatisch verhaal over de herontdekte collectie Adanson (eind 18de eeuw van Senegal) in een kasteeltje ergens in Frankrijk.
Met veel goede groeten, ook van Engel T.