In een eerdere blog zagen we dat Tera een korte vrijage had met Hans Bierens de Haan. Nadat ze op kamers is gegaan bij een hospita hoeft ze ook minder rekening te houden met haar vader. Zo staat er in haar dagboek: (..) in de stad gegeten, daarna naar Dierkundige in ’t lab van Sluiter. Nogal veel pret gemaakt. (…) Tot slot een biertje gaan verschalken in “de kroeg van Tera” zoals Versluys dat noemt met Engel, van Bemmelen, Tox, B. de Haan, Jan Verwey, Beaufort, Versluys, Non en ik (..). Het zijn natuurlijk ook de “roaring twenties” waar de rokken korter en de omgangsvormen losser worden
Als Tera zesentwintig is wordt ze serieus verliefd. Tidde (Tip) Westerdijk (1885-1950) is veertien jaar ouder dan Tera. Hij is in 1913 getrouwd met Marietje en hij heeft twee kinderen, een jongen en een meisje (Jan en Dora). Tip werkt als verkoper in de instrumentenhandel voor laboratoria. Daar kent ze hem in ieder geval van als hij haar in januari 1925 helpt met een binoculaire loep: De heer Westerdijk (salm) ruilt mijn binoculaire loep die niet geheel van pas is, tegen eentje die wel goede beelden geeft, verbazend welwillend.. Hij is de broer van professor Johanna (Hans) Westerdijk en een neef van Non Scheffer goede vriendin en collega van Tera. Vanwege zijn huwelijk kan er natuurlijk niets van komen, maar toch, heftig is het wel.
11 okt 1925
Met Westerdijk in het duin gewandeld. Veel mooie bessen, maar nog weinig herfsttinten. Hij is een beste, hartelijke fijne kerel, ondanks al zijn gemopper. In Zandvoort bij hun gegeten. De kinderen zijn snoezig en vol verhalen
Is hij hier nog een fijne kerel, later gaat dat verder, hoewel ze dat zelfs in haar dagboek niet echt expliciet maakt. Ze gaat met zijn gezin om, als een soort huisvriendin.
20 dec 1925
Met Westerdijk in de buurt van Zandvoort gewandeld. Veel regen en wind, maar strand erg rijk met duizenden zeesterren….. Koffie gedronken boven op een duintje onder een paraplu, weinig gepraat en veel gedacht
Wat er allemaal gedacht wordt en bepraat moet worden is niet duidelijk maar het raakt haar wel. 2 januari 1926 : Om 5 uur vind ik plotsklaps Tip op bezoek die komt vragen of ik morgen mee ga lopen naar Noordwijk. Dat kan wel prettig wezen.
En de volgende dag dus samen op pad: Strand weer vrij rijk, maar geen bijzondere dingen. Er staat nogal wat tegenwind en hard lopen we niet. Blazen om half 12 een poosje uit bij paal 74 en gaan om 1 uur in de duinen koffie drinken. Hebben allerlei te bepraten, maar vrolijk is het niet en het houdt ons nog lang bezig. Lopen later door de duinen en slaan om half 3 af naar Noordwijkerhout, omdat het begint te regenen.
De volgende ochtend is ze er van ontdaan en uit haar evenwicht: Tip en ik zijn nog niet uitgebalanceerd, maar we zullen het uitvechten en ons best doen. Op ’t ogenblik lijkt het een reusachtige kater.
Zo nu en dan hebben ze een leuke dag samen en trekken ze er met zijn tweeën op uit.
Op 2 april 1926: Met Tip naar Uitgeest per trein. Toen op de fiets verder over Castricum, Egmond en verder het strand langs naar de Hondsbosse. Onderweg koffie gedronken op een duintje, zo heerlijk in de zon dat we er ruim twee uur bleven. Schelpjes gezocht in plas achter de Hondsbosse. Toen via Alkmaar per trein naar Haarlem. Daar aan het station gegeten en om 09.07 gaat Tip naar Zandvoort. En ik naar huis. Een stralende dag, die een mooie herinnering geeft.
Drie dagen later vertrekt Tera voor twee weken naar Frankfurt om daar aan het museum voor Natuur Historie te werken. Mevr. Weber heeft gevraagd om op de terugweg langs Eerbeek te komen maar dat wijst Tera af om hygiënische reden: Ik zal maar bedanken want ik ben dan te vies. Twee weken hotel en een treinreis zijn voldoende om al je kleren vuil te krijgen. In Frankfurt ontmoet ze ook Prashad: In het museum literatuur zitten doorkijken en veel met Prashad geredeneerd. Een fijne hindoe met een ongelooflijke hoop kennis bij de hand. Hij is volbloed Brahmaan en mag bijv. geen rundvlees eten, daar dit stamt van hun heilig dier. Zijn vrouw verwekt veel opzien in Frankfurt. Loopt in kleurige Indische gewaden met veel gouddraad en met een grote briljant in haar neusvleugel als teken van haar hoge kaste. Prashad zullen we later nog tegen komen.
Als ze terugkomt uit Frankfurt haalt Tip haar van het station en eten ze samen in de stad.
Eind juni 1926 gaat Tip, waarschijnlijk voor zaken, naar Jena. Zij schrijft dat Tip : “belangrijke en uitvoerige brieven schrijft” Ik geloof dat ik voor mezelf wel tot een resultaat kom. Was ’t bij hem ook maar zo.
Maar ook al is ze naar eigen zeggen wel tot een resultaat gekomen, de relatie eindigt nog niet. Als ze in de zomer bij haar vriendin Corrie op de Veluwe logeert, moppert ze dat ze maar niets van Tip hoort en als hij dan eindelijk schrijft, zegt ze opgelucht, dat hij niet kon schrijven omdat hij een verkoudheid had opgelopen. In augustus 1926 gaat Tera een maand werken op het proefstation in Den Helder, ook om nieuwe laboranten op te leiden. Tip komt een week, ze varen naar Texel en Terschelling wandelen in het duin en vissen naar slakken en andere gedierte.
Wandelen dwars door het eiland naar het Badpaviljoen, gaan daar zwemmen en koffie drinken en lopen ‘s middags rond de kop van Terschelling naar West terug. Strand heel breed maar weinig aangespoeld. De westkant is een en al stuifduin, aardig om te zien, maar beroerd om er in te lopen. (Op de foto Tera op de boot naar Terschelling in 1926)
Komen uit op het groene strand, en wagen vandaar een aanval op de Brandaris die een prachtig uitzicht geeft, ’s avonds met autobus naar Midland en gewandeld naar dijk aan de Waddenzee. Onderweg nog in een zoete en een zoute sloot verzameld
Ergens tussen dit moment en 1930 eindigt de relatie met Tip, hij gaat niet van zijn vrouw scheiden. Hoe ver de relatie ging blijft ook onduidelijk. Tera is wel een “vrijgevochten” vrouw maar over sommige zaken spreek of schrijf je niet, zelfs niet in je dagboek. Hoe het contact tussen Tera en de familie Westerdijk is na het einde van de relatie is niet duidelijk. Tip komt nergens meer in haar correspondentie voor. Wel krijgt Tera nog een rouwkaart als Tip in 1950 overlijdt, vierenzestig jaar oud. Zijn zoon wordt in 1951 hoogleraar Natuurkunde aan de Technische Hogeschool in Delft. Ik heb geen foto’s van Tip Westerdijk kunnen vinden.
De relatie met zijn zuster Hans Westerdijk was al niet geweldig, en is door deze affaire niet verbeterd. Volgende week zien we dat Hans Westerdijk het Internationale Vrouwencongres in Amsterdam organiseert.